Ажыка мнагакветкавая

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ажыка мнагакветкавая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Luzula multiflora (Ehrh.) Lej., 1811


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  39333
NCBI  178423
EOL  636570
GRIN  t:417248
IPNI  1159940-2
TPL  kew-316484

Ажы́ка мнагакветкавая[3][4], ажыка шматкветная[5] (Luzula multiflora) — від кветкавых раслін роду Ажыка (Luzula) сямейства Сітнікавыя (Juncaceae).

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовая травяністая расліна. Карэнішчы кароткія або адсутнічаюць. Сцёблы прамыя, вышынёй да 60 см. Лісточкі калякветніка ланцэтныя, бурыя, вонкавыя даўжынёй 2,6—3,3 (3,5) мм. Плод — зваротнаяйкападобныя, гладкія каробачкі, ад кароткіх да крыху даўжэй калякветніка, ад бледна- да цёмна-карычневых; сегменты каробачкі даўжынёй 1,9—2,8 мм. Насенне ад даўгавата-яйкападобнага да эліпсоідна-яйкападобнага, даўжынёй 0,8—1,2 мм, шырынёй 0,6—0,9 мм; прыдаткі даўжынёй 0,2—0,4(0,5) мм.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Паўночная Амерыка (Сен-П’ер і Мікелон, Грэнландыя, Канада, ЗША); Еўразія (у тым ліку Украіна); Паўночная Афрыка (Алжыр, Марока, Туніс); Паўднёвая Амерыка (Коста-Рыка, паўночны ўсход Аргенціны). Насяляе лугі, пусткі, балоты, лясы на кіслых глебах.

На тэрыторыі Украіны расце на лугах, у лясах, сярод хмызнякоў у лясных раёнах і лесастэпе[4][6].

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. а б Доброчаева Д.Н., Котов М.И., Прокудин Ю.Н., и др. Определитель высших растений Украины. — Киев, 1987. — С. 416. — 548 с.
  5. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
  6. Ольшанський І. Г. Географічний аналіз Juncaceae Juss. флори України // Український ботанічний журнал. — 2009. — В. 66. — № 4. — С. 554–565.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]