Азоцістая кіслата

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Азоцістая кіслата
Trans-nitrous-acid-2D-dimensions.png
Trans-nitrous-acid-3D-balls.png
Агульныя
Сістэматычнае найменне Азоцістая кіслата
Хім. формула HNO2
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.) цвёрдае
Адн. малек. маса 47.0134 а. а. м.
Малярная маса 47.0134 г/моль
Шчыльнасць 1.685 (вадк)
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення 42.35 °C
Тэмпература кіпення 158 °C
Хімічныя ўласцівасці
pKa 3.4
Растваральнасць у вадзе 548 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS [7782-77-6]
PubChem 24529
Рэг. нумар EINECS 231-963-7
SMILES
ChemSpider 22936

Азоцістая кіслата HNO2 — слабая аднаасноўная кіслата, існуе толькі ў разведзеных водных растворах, афарбаваных у слабы блакітны колер, і ў газавай фазе.

Солі азоцістай кіслаты называюцца нітрытамі або азоцістакіслымі. Нітрыты значна больш устойлівыя, чым HNO2, усе яны з'яўляюцца таксічнымі.

Будова[правіць | правіць зыходнік]

У газавай фазе планарная малекула азоцістай кіслаты існуе ў выглядзе двух канфігурацый цыс- и транс-. Пры пакаёвай тэмпературы пераважае транс-ізамер.

Trans-nitrous-acid-3D-balls.png
Cis-nitrous-acid-3D-balls.png
транс-ізамер
цыс-ізамер

Другая структура з'яўляецца больш устойлівай. Так, для цыс-HNO2(г) DG°f = -42,59 кДж/моль, а для транс–HNO2(г) DG = -44,65 кДж/моль.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Азоцістая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
  • Хімічны слоўнік навучэнца. — Мн.: Народная асвета, 2004 — С. 12. // Азоцістая кіслата

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]