Азярное (археалагічныя помнікі)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Азярное — археалагічныя помнікі: паселішчы каменнага, бронзавага і жалезнага вякоў каля в. Азярное (Любанскі раён, Мінская вобласць), на воз. Вячэра. Выявіў і даследаваў у 19851991 гг. М. М. Крывальцэвіч.

Паселішча—1[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 0,7 км на захад ад вёскі, на пясчаным узвышшы (памеры 250х150 м, вышынёй да 4,5 м) каля воз. Вячэра, ва ўрочышчы Дубное. На выдме паўночна-заходняй часткі пагорка знойдзены крамянёвыя вырабы, фрагменты посуду эпохі бронзы і жалезнага веку. Тэрыторыя выдмы даследавалася паквадратнымі паверхневымі зборамі на плошчы 548 м2. Вылучаецца комплекс матэрыялаў кудлаеўскай культуры мезалітычнага перыяду VIIIV-га тыс. да н.э. Раскопы і шурфы плошчай каля 800 м2 закладаліся на паўднёва-заходняй і заходняй ускраіне ўзвышша. На пляцоўцы памерамі 145х95 м выяўлены рэшткі паселішчаў каменнага, бронзавага і жалезнага вякоў. Культурны пласт 0,6 м. Знойдзены крамянёвыя прылады (нажы, скрабкі, скоблі, праколкі, разцы, адбойнікі, рэтушоры, наканечнікі стрэл і інш.), кераміка ўсходнепалескага варыянта днепра-данецкай культуры з элементамі неалітычнай нёманскай культуры. Посуд вастрадонны з пукатым, часам рабрыстым тулавам, адагнутымі вонкі венчыкамі. Аздабленне: грабеньчатыя штампы, наколы, насечкі, лініі, «вусеневыя», лапчастыя, вузельчатыя, шнуравыя адбіткі. Для перыяду 2-й паловы III — пачатку II-га тыс. да н.э. характэрны комплекс сярэднедняпроўскай культуры з элементамі культуры шнуровой керамікі і культуры шарападобных амфар, позняга этапу днепра-данецкай культуры. Выяўлены сляды наземнай пабудовы. Знойдзены каменныя (сякера-клін, абломкі шліфавальных плітак) і крамянёвыя вырабы (чатырохграннае шліфаванае долата, фрагменты шліфаваных сякер, трохвугольныя наканечнікі стрэл, нажы і інш.), абломкі посуду амфарнага тыпу, слоікавай формы, місак. Аздабленне складалася з лінейных штампаў, зубчатых адбіткаў, наколаў, шнуравых і «вусеневых» арнаментаў, пракрэсленых ліній. Выяўлены комплекс знаходак тшцінецкага культурнага кола, які мае лакальныя паўночна-палескія асаблівасці. Вылучаюцца абломкі гаршкоў, слоікавага посуду, місак. Паверхня посуду загладжавалася і ангабавалася, часта пакрывалася арнаментам ад венчыка да дна. Кераміка ў асноўным упрыгожвалася т.зв. «ружанцовым» арнаментам, радзей пракрэсленымі лініямі, наколамі. Тшцінецкая кераміка датуецца ад 1700/1600 да канца II-га тыс. да н.э. Частка фрагментаў посуду мае аналагі на помніках лебядоўскай культуры позняга перыяду бронзавага веку. Знойдзена кераміка эпохі жалеза — мілаградскай культуры (з пукатым тулавам, высокай шыйкай, аздобленая «жамчужным» арнаментам) і рабрысты штрыхаваны посуд з выгнутымі шыйкамі.

Паселішча—2[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 0,8—1 км на паўднёвы захад ад вёскі, на пясчаным мысападобным выступе берага воз. Вячэра (паселішча—2А) і ў падводнай зоне возера (паселішча—2Б). Большая частка паселішча—2А разбурана пры будаўніцтве копанак у 1970-я г. Пры паверхневых зборах знойдзены кераміка і крамянёвыя вырабы каменнага, бронзавага і жалезнага вякоў. Паселішча—2Б знаходзіцца насупраць паселішча—2А у донных адкладах воз. Вячэра. Злакалізаваныя пад вадой артэфакты збіраліся ў 19851991 гг., калі на возеры вялася прамысловая здабыча сапрапелю. Глыбіня вады ў зоне залягання культурных рэшткаў дасягала да 1,5 м, магутнасць донных сапрапелевых адкладаў — 3,9 м. Артэфакты сустракаліся ў межах ад некалькіх дзесяткаў да некалькіх сотняў метраў ад берага. Комплексы выпадковых знаходак з Азярнога—2Б складаюцца з 1150 фрагментаў керамікі, крамянёвага інвентару, рэшткаў костак і рагоў жывёл, больш чым 120 касцяных і рагавых вырабаў. Параўнальна-тыпалагічны аналіз знаходак дазваляе вылучыць мезалітычны і неалітычны комплексы. Пераважная большасць мезалітычных тыпаў касцяных і рагавых вырабаў мае аналагі ў яніславіцкай культуры, культуры кунда. Сярод артэфактаў вялікае значэнне належыць касцяным і рагавым вырабам. На некаторых з іх захаваліся гравіраваныя малюнкі з выявамі людзей і арнаментальнае аздабленне. У складзе керамічнай калекцыі налічваецца каля 1100 абломкаў неалітычнага посуду (прыблізна ад 100 пасудзін) усходнепалескага варыянта днепра-данецкай культуры. Каля 50 фрагментаў посуду маюць прыкметы культуры шнуравой керамікі. Кераміка паселішча—2Б датуецца IVIII-м тыс. да н.э.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кривальцевич, Н. Н. Исследования в центральной части Белорусского Полесья / Н. Н. Кривальцевич // Археологические открытия 1985 года / Отв. ред. В. П. Шилов. — М.: Наука, 1987. — С. 455 — 456: ил.
  • Кривальцевич Н.Н. Новые данные к вопросу культурной принадлежности памятников бронзового века в Припятском Полесье Белоруссии // Актуальные проблемы историко-археологических исследований: Тезисы докладов VI Респ. конф. Молодых археологов, Киев, октябрь 1987 г. / [Редкол.: Е. В. Максимов (отв. ред.) и др.]. — Киев: Наукова думка, 1987. — 189, [1] с. — С.
  • Крывальцэыіч, М. М. Азярное / М. М. Крывальцэвіч // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкалегія: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 1: А ― К. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2009. — 492, [1] c. — С. 24 — 25. — ISBN 978-985-11-0353-5.
  • Крывальцэвіч, М. М. Азярное / М. М. Крывальцэвіч // Археалогія і нумізматыка Беларусі: Энцыклапедыя / Беларуская Энцыклапедыя; Рэдкал.: В. В. Гетаў і інш. — Мн.: «Беларуская Энцыклапедыя» імя П. Броўкі, 1993. — 702 с. — С. 29 — 30. — ISBN 5-85700-077-7.