Перайсці да зместу

Алег Генадзьевіч Сянцоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Алег Генадзьевіч Сянцоў
укр.: Олег Геннадійович Сенцов
Дата нараджэння 13 ліпеня 1976(1976-07-13)[1] (49 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства Украіна
Адукацыя
Прафесія рэжысёр, сцэнарыст, пісьменнік
Узнагароды
Ордэн «За мужнасць» I ступені (Украіна) Ордэн «За мужнасць» III ступені (Украіна)
Нацыянальная прэмія Украіны імя Тараса Шаўчэнкі— 2016
IMDb ID 4883553
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алег Генадзьевіч Сянцоў (нар. 13 ліпеня 1976; Сімферопаль, Крымская вобласць, УССР) — украінскі кінарэжысёр, сцэнарыст і пісьменнік.

Біяграфічныя звесткі

[правіць | правіць зыходнік]

Стаў знакамітым у 2012 годзе пасля выхаду дэбютнага фільма «Гамер», з якім ён удзельнічаў у некалькіх міжнародных кінафестывалях. Генеральны дырэктар кінакампаніі «Край Кінема»[2].

11 мая 2014 года ён выйшаў на акцыю пратэсту ў Сімферопалі супраць далучэння Крыма да Расіі. У той самы дзень быў затрыманы ФСБ па падазрэнні ў тэрарызме разам з Аляксандрам Кольчанкам. Праз нейкі час Сянцова перавезлі ў Маскву, у следчы ізалятар у Лефортава[3].

Сутнасць абвінавачванняў супраць Алега Сянцова і Аляксандра Кольчанкі, вылучаных ФСБ і пракуратурай, складаецца ў тым, што мінулай вясной, пасля анексіі Крыма Расіяй, яны арганізавалі падпалы офісаў арганізацыі «Руская абшчына Крыма» і офіса «Адзінай Расіі» (які змяніў шыльду мясцовага офіса Партыі рэгіёнаў) у Сімферопалі. Акрамя таго, ФСБ сцвярджаў, што Сянцоў з паплечнікамі планавалі падарваць помнік Леніну[4].

25 жніўня 2015 года Паўночна-Каўказскі акруговы ваенны суд прысудзіў Сянцова да 20 гадоў строгага рэжыму, іншаму фігуранту справы, Аляксандру Кольчанку, далі дзесяць гадоў строгага рэжыму[5]. Алег Сянцоў прызнаны вінаватым у стварэнні тэрарыстычнай супольнасці і кіраванні ёй, двух тэрарыстычных актах і падрыхтоўцы яшчэ аднаго тэракту, замаху на набыццё выбуховых прылад, незаконным захоўванні агнястрэльнай зброі і боепрыпасаў арганізаванай групай. Ён не прызнаў сябе вінаватым, заявіў пра катаванні.

З 13 лістапада 2017 Алег Сянцоў знаходзіўся ў калоніі № 8 «Белы мядзведзь» у Лабытнангі (Ямала-Ненецкая аўтаномная акруга Расіі). Летам 2018 года абвесціў галадоўку, патрабуючы вызвалення ўсіх украінскіх палітвязнеў, асуджаных у Расіі. Яна працягвалася 145 дзён, пры гэтым Сянцоў прымаў спецыяльную медыцынскую сумесь. Пад канец жніўня 2019 года пераведзены ў адзін з маскоўскіх СІЗА[6]. 7 верасня вярнуўся ва Украіну ў рамках абмену, які быў праведзены з Расіяй[7].

У лютым 2022 года падчас уварвання Расіі ва Украіну Сянцоў уступіў у тэрабарону Украіны.[8]

Фільмаграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • 2008: «Хорошо ловится рыбка-бананка», кароткаметражны, навучальны
  • 2009: «Рог быка»,
  • 2011: «Гамерbeuk», паўнаметражны, дэбют
  • 2013: «Насарог»[9]

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ўкраінскім ордэнам «За мужність» I-й і III-й ступеняў.

25 кастрычніка 2018 года было абвешчана, што Алег Сянцоў стаў лаўрэатам Прэміі «За свабоду думкі» імя Андрэя Сахарава[10][11].

Зноскі

  1. ↑ Oleg Senzow // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Новости. Олег Сенцов задержан ФСБ Архівавана 20 верасня 2014. // «Край Кинема» Архівавана 20 верасня 2014.
  3. ↑ ФСБ: Украинский режиссёр Сенцов готовил теракты вместе с активистами «Правого сектора». // Московский комсомолец.
  4. ↑ Рэжысёр Алег Сянцоў прысуджаны да 20 гадоў калоніі, Праваабарончы цэнтр «Вясна»
  5. ↑ Расійскі суд асудзіў украінскага рэжысёра Сянцова да 20 гадоў пазбаўлення волі Ю, Наша Ніва, 25.08.2015
  6. ↑ Алега Сянцова даставілі ў Маскву для абмену з Украінай. Наша Ніва.
  7. ↑ Украінцы, якіх утрымлівала Расія, вярнуліся на радзіму. nashaniva.com.
  8. ↑ Стерненко, Сенцов, «Антитіла»: українські публічні діячі масово записуються в тероборону
  9. ↑ Носоріг. Ігровий повнометражний. Олег Сенцов. 01.05.2014 // Сценарна майстерня
  10. ↑ Зьняволены ў Расеі ўкраінскі рэжысэр Алег Сянцоў стаў ляўрэатам прэміі Сахарава, Радыё Свабода, 25.10.2015
  11. ↑ Ukrainian film maker Oleg Sentsov wins 2018 Sakharov Prize, euronews, 25.10.2015

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
q: Алег Генадзьевіч Сянцоў у Вікіцытатніку
commons: Алег Генадзьевіч Сянцоў на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алег_Генадзьевіч_Сянцоў&oldid=4276927"