Алесь Аркуш

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Алесь Аркуш
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 28 мая 1960(1960-05-28) (63 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Жонка Таццяна Козік
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт, выдавец, эсэіст, літаратурны крытык
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Подпіс Выява аўтографа
alesarkush.livejournal.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алесь Аркуш, сапраўднае прозвішча Козік (нар. 28 мая 1960, Жодзіна) — беларускі паэт, эсэіст, выдавец. Член беларускага ПЭН-цэнтра.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Жодзінскі політэхнічны тэхнікум і Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі. Літаратурны псеўданім — Алесь Аркуш, узяў у 1984 годзе. З 1987 года жыве ў Полацку. Уваходзіў у літаратурнае таварыства «Тутэйшыя». З 1989 выдаваў літаратурны альманах «Ксэракс Беларускі». У 1993 годзе стварыў Таварыства Вольных Літаратараў і выдавецкую суполку «Полацкае ляда». Выдавец і галоўны рэдактар літаратурнага альманаху «Калосьсе». Старшыня арганізацыйнага камітэта літаратурнай прэміі «Гліняны Вялес».

Піша вершы, прозу, эсэістыку, крытычныя артыкулы. Аўтар каля дзесяці зборнікаў паэзіі і трох зборнікаў эсэістыкі «Выпрабаваньне развоем» (2000), «Аскепкі вялікага малюнку» (2007), «Брызгалаўка» (разам з Барысам Козікам, 2009), раманаў «Палімпсэст» (2012), «Мясцовы час» (2014), «Захоп Беларусі марсіянамі» (2016), «Сядзіба»[1] (2017), «Спадчына»[2] (2018). Аўтар тэксту гімна горада Полацка і песень шэрагу рок-гуртоў: «Мясцовы час», «RIMA». Адзін з аўтараў штотыднёвіка «Наша Ніва», часопісаў «Arche» і «Дзеяслоў».

Алесь Аркуш член беларускага ПЭН-цэнтра[3]. Друкаваўся ў польскіх часопісах: «Kartki» (Беласток), «Czas Kultury» (Познань) і «Borussia» (Ольштын)[4].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты з Таццянай Козік, мае двух сыноў.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]