Алесь Савіцкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Ануфрыевіч Савіцкі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 8 студзеня 1924(1924-01-08)
Месца нараджэння
Дата смерці 5 кастрычніка 2015(2015-10-05) (91 год)
Месца смерці
Грамадзянства  СССР
 Беларусь
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці
Кірунак дакументальная проза
дзіцячая літаратура
Жанр раман, аповесць[d] і аповесць
Мова твораў беларуская, руская
Грамадская дзейнасць
Партыя
Член у
Прэміі Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн «Знак Пашаны»
Ордэн Айчыннай вайны I ступені Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль Жукава
Медаль Жукава
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Ануфрыевіч Савіцкі; вядомы як Алесь Савіцкі; 8 студзеня 1924, Полацк5 кастрычніка 2015) — беларускі пісьменнік, грамадскі дзеяч. Ганаровы грамадзянін г. Полацка (1987). Член Саюза пісьменнікаў СССР і СП БССР з 1961 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 8 студзеня 1924 года ў Полацку ў сям’і кадравага афіцэра Чырвонай Арміі. З 1942 года — партызан атрада «Смерць фашызму», з 1943 года — камандзір падрыўной групы атрада «Бальшавік» брыгады імя Варашылава на Віцебшчыне. У 1944—1945 гадах — у Савецкай Арміі, удзельнічаў у вызваленні Літвы, Польшчы, у баях за ўзяцце Берліна. Быў тройчы паранены. Пасля дэмабілізацыі (1945) працаваў у рэдакцыі полацкай газеты «Бальшавіцкі сцяг» (пазней «Сцяг камунізму»). У 1958 годзе скончыў Літаратурны інстытут у Маскве, у 1961 годзе — аспірантуру пры ім. У 1961—1962 гадах — загадчык рэдакцыі выдавецтва «Ураджай», у 1962—1969 гадах — вучоны сакратар Літаратурнага музея Якуба Коласа. У 1969—1973 гадах загадваў сектарам мастацкай літаратуры аддзела культуры ЦК КПБ. Памёр 5 кастрычніка 2015 года[1].

Творы[правіць | правіць зыходнік]

Літаратурнай дзейнасцю займаецца з 1943 года (Ветрынскі раён, газета «Чырвоная звязда»). Першы празаічны твор апублікаваны ў 1948 годзе (полацкая абласная газета «Бальшавіцкі сцяг»). Аўтар мастацкіх і дакументальных кніг, аповесцяў для дзяцей. Шэраг твораў перакладзены на рускую, украінскую, узбекскую, грузінскую, славацкую мовы.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Мастацкія аповесці[правіць | правіць зыходнік]

  • «Кедры глядзяць на мору» (1960)
  • «Пасля паводкі» (1962)
  • «Самы высокі паверх» (1969)
  • «І Нічога ўзамен» (1973)
  • «Скажы мне праўду» (1978)
  • «Узаранае поле» (1978)
  • «Белая знічка» (1984)

Дакументальная аповесць[правіць | правіць зыходнік]

  • «Наступ пракладае Першы» (1971)

Раманы[правіць | правіць зыходнік]

  • «Жанчыны» (1963)
  • «Палын - зелле горкае» (1967)
  • «Верай і праўдай» (1976)
  • «Толькі Аднойчы» (1979)
  • "Зямля не раскажа» (1980)
  • «Літасці не чакай» (1982)
  • «Памерці заўсёды паспееш" (1983)
  • «Верасы» (1987)
  • «Пісьмо ў рай» (2011)
  • дакументальны раман «Обаль» (1989)
  • зборнік апавяданняў «Белы гарлачык» (1965) зборнік апавяданняў для дзяцей «Шкляная нітка» (1970), трылогія «Дзівосы Лысай гары» (аповесці-казкі «Радасці і нягоды залацістага карасіка Бубліка», «Прыгоды Муркі" і "Яўгенка, Лінда і Рык»). У 1982 годзе выйшаў збор выбраных твораў у двух тамах.

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]