Альберт Францавіч Паўловіч

Альберт Францавіч Паўловіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння:	11 лістапада 1875(1875-11-11)
Месца нараджэння:	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці:	17 сакавіка 1951(1951-03-17) (75 гадоў)
Месца смерці:	Курск, Курская вобласць, Расійская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Літаратурная дзейнасць
Род дзейнасці:	драматург, паэт

Альберт Францавіч Паўловіч (11 лістапада 1875, Мінск — 17 сакавіка 1951) — беларускі паэт-гумарыст, драматург.

Біяграфія

Скончыў 4-класнае гарадское вучылішча ў Мінску (1894). Працаваў ва ўпраўленні Лібава-Роменскай чыгункі. Жыў у Мінску. 3 1932 у Маскве, на Урале, з 1945 у Курску.

Літаратурную дзейнасць пачаў у канцы ХІХ ст., у беларускім друку выступіў у 1907 (газета «Наша ніва»). Друкаваўся ў альманаху «Маладая Беларусь», часопісе «Лучынка» і інш. Выдаў зборнік вершаў «Снапок» (1910), драму «Васількі» (1919). У лірычных вершах гучалі патрыятычныя матывы. Творчасць А. Паўловіча цесна звязана з фальклорам. Найбольш вядомымі і папулярнымі былі яго вершаваныя гумарыстычныя апавяданні, жартоўныя сцэнкі, пераказы беларускіх народных анекдотаў («Пан і акуляры», «Ракі», «Шчодрая ахвяра», «Маладая гаспадынька» і інш.). Аўтар артыкулаў «Забытае» (да гісторыі тэксту «Гутаркі Даніаы са Сцяпанам», 1925), «Сялянка» В. Дуніна-Марцінкевіча на мінскай сцэне" (1929). На беларускую мову перакладаў творы А. Пушкіна, Т. Шаўчэнкі, М. Канапніцкай, У. Сыракомлі. Займаўся жывапісам, вышываў дываны.

Выбраная бібліяграфія

• Выбранае. Мн., 1975.