Альбрэхт Радзівіл (1558—1592)
| Альбрэхт Радзівіл | ||
 | ||
| Альбрэхт Радзівіл. Невядомы мастак, XVIII ст. | ||
 Герб «Трубы» | ||
| ||
|---|---|---|
| 1586 — 1592 | ||
| Папярэднік | Мікалай Крыштаф Радзівіл Сіротка | |
| Пераемнік | Станіслаў Радзівіл | |
| Дзейнасць | палітык, староста | |
| Нараджэнне | 1558[1] | |
| Смерць | 13 чэрвеня 1592[2] | |
| Пахаванне | ||
| Дынастыя | Радзівілы | |
| Бацька | Мікалай Радзівіл Чорны | |
| Маці | Альжбета Шыдлавецкая | |
| Жонка | Ганна Кетлер | |
| Дзеці | Ян Альбрэхт Радзівіл і Барбара Радзівіл[d] | |
Альбрэхт Радзівіл (8 сакавіка 1558, Вільня — 13 чэрвеня 1592, Кракаў) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Маршалак надворны (1579—1586) і вялікі літоўскі (з 1586).
Валодаў Клецкім і Давыд-Гарадоцкім княствамі, маёнткамі Лебедзева, Хажова, Геранёны і Лаздуны ў Ашмянскім павеце[4]. Трымаў Ковенскае староства (з 1579). I ардынат клецкі (з 1586).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
.jpg)
З нясвіжскай лініі роду Радзівілаў герба «Трубы», сын Мікалая Чорнага, канцлера вялікага літоўскага, і Альжбеты з Шыдлавецкіх. Меў братоў Станіслава, Юрыя, Мікалая.
Навучаўся ў Лейпцыгскім універсітэце (1570—1573) і ў Рыме (1575—1576). У 1574 годзе ў Вільні перайшоў з кальвінізму ў каталіцтва.
У 1579—1581 удзельнічаў у Інфлянцкай вайне (1558—1582), за ўдзел у вызваленні Полацку атрымаў пасаду надворнага маршалка.
Браў удзел у складанні Ям-Запольскага міру (1582). У Клецку збудаваў мураваны касцёл, фундаваў шпіталь[5].
Ажаніўся з Ганнай Кетлер, герцагіняй курляндскай. У гонар гэтага шлюбу Гальяш Пельгрымоўскі напісаў панегірык «На шлюб найсвятлейшага князя і гаспадара Альберта Радзівіла» (Вільня, 1585)[6]. Меў дачок Ганну, Кацярыну і Барбару; сына Яна Альбрэхта (1591—1626), II ардыната клецкага.
Зноскі
- ↑ Catalog of the German National Library Праверана 30 мая 2020.
- ↑ Lundy D. R. Albrycht Radziwill // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Catalog of the German National Library Праверана 10 чэрвеня 2020.
- ↑ ЭнцВКЛ, 2005
- ↑ Радзівіл Альбрыхт //Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. С. 52.
- ↑ Гісторыя беларускай літаратуры XI—XIX стагоддзяў у двух тамах. Том 1. Даўняя літаратура XI — першай паловы XVIII стагоддзя. — Мінск. Беларуская навука. 2006. С. 482
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Радзівіл Альбрыхт // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 486. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. ISBN 985-11-0214-8.
 | ||
|---|---|---|
Станіслаў Чупурна (?—1411) · Румбольд Валімонтавіч (1411—1432) · Пётр Мантыгірдавіч (1434—1459) · Радзівіл Осцікавіч (1463—1477) · Марцін Гаштольд (1477—1483) · Багдан Саковіч (1483—1491) · Пётр Мантыгірдавіч Белы (1491—1497) · Ян Забярэзінскі (1498—1505) · Мікалай Радзівіл (1505—1510) · Мікалай Кезгайла (1510—1512) · Станіслаў Кішка (1512—1513) · Ян Радзівіл Барадаты (1514—1522) · Ян Забярэзінскі (1522—1538) · |  | |
| ||
|---|---|---|
Рыгор Осцік (1494–1500) · Міхаіл Глінскі (1500–1506) · Юрый Ільініч (1518–1526) · Юрый Радзівіл (1528–1541) · Іван Гарнастай (1542–1551) · Астафій Валовіч (1552–1561) · Мікалай Радзівіл Сіротка (1569–1579) · Альбрэхт Радзівіл (1579–1586) · Мікалай Тальваш (1586–1596) · Крыштаф Дарагастайскі (1596–1597) · Пётр Весялоўскі (1597–1615) · Ян Станіслаў Сапега (1617–1621) · Крыштаф Весялоўскі (1622–1635) · Аляксандр Людвік Радзівіл (1635–1637) · Казімір Леў Сапега (1637–1645) · Антоні Ян Тышкевіч (1645–1649) · Крыштаф Завіша (1649–1654) · Тэадор Аляксандр Ляцкі (1654–1683) · Юзаф Багуслаў Слушка (1683–1685) · Ян Караль Дольскі (1685–1691) · Аляксандр Павел Сапега (1692–1699) · Януш Антоні Вішнявецкі (1699–1702) · Казімір Антоні Сангушка (1702–1706) · Юзаф Мнішак (1706–1713) · Казімір Міхал Пац (1708–1709) · Павел Караль Сангушка (1713–1734) · Міхал Казімір Радзівіл (1734–1735) · Ігнацы Завіша (1736–1738) · Фердынанд Плятэр (1739) · Юзаф Сцыпіён (1739–1743) · Ігнацы Агінскі (1744–1750) · Януш Аляксандр Сангушка (1750–1760) · Юзаф Сангушка (1760–1768) · Уладзіслаў Гуроўскі (1768–1781) · Міхал Ежы Мнішак (1781–1783) · Ігнацы Патоцкі (1783–1791) · Станіслаў Солтан (1791–1792) · Міхал Гелгуд (1792–1795) | | |