Альгова (Віцебскі раён)

Аграгарадок Альгова Краіна Беларусь Вобласць Віцебская Раён Віцебскі Сельсавет Бабініцкі Каардынаты 55°13′43″ пн. ш. 30°12′49″ у. д. Плошча 3,675780 км² Вышыня цэнтра 155 м Насельніцтва ▲1 607 чал. (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 212 Аўтамабільны код 2 СААТА 2212806101 Альгова на карце Беларусі ±

Альгова на Вікісховішчы

Альго́ва (трансліт.: Aĺhova, руск.: Ольгово) — аграгарадок у Бабініцкім сельсавеце Віцебскага раёна, за 4 кіламетры ад ракі Заходняя Дзвіна, на аўтамабільнай дарозе H2314, за 1 км на поўнач ад Віцебска, за 3 км ад чыгуначнай станцыі Віцебск. Плошча 367,5780 га.

Гісторыя

Вёска вядома з 16 стагоддзя як каралеўскае ўладанне, у 1598 годзе прыватная ўласнасць Яна Кісяля ў Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 1641 годзе паселішча конных мяшчан у складзе Віцебскай эканоміі, 2 валокі зямлі, 4 селяніны. У 18 стагоддзі вёска ў Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 1770 годзе ў складзе маёнтка Марцьянава ва ўладанні Агінскіх. Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе ў Расійскай імперыі, у Віцебскім павеце Пскоўскай, з 1776 года Полацкай губерняў. У 1783-85 гадах вёска. З 1796 года ў Беларускай, з 1802 года ў Віцебскай губернях. У пачатку 19 стагоддзя Альгова ў складзе радавога маёнтка памешчыкаў Лянковічаў. У 1833 годзе мелася карчма. У 1846 годзе прыватная ўласнасць палкоўніка ў адстаўцы памешчыка Мікалая Лянковіча. У 1905 годзе вёска ў Мішкаўскай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні. Вёска належала Падбярэзскаму сельскагаспадарчаму таварыству, якое мела 144 дзесяціны зямлі. У 1909 годзе на сродкі памешчыка Косава і сялян пабудаваны цагляны будынак школы, а пры ёй лазня і хлеў. У сакавіку 1924 года вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года ў Ялагаўскім сельсавеце Віцебскага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). Альгоўскую школу наведвалі 20 дзяцей з Альгова і 68 з навакольных вёсак. У 1929 годзе арганізаваны калгас імя Чырвонай Арміі, у які ўвайшло 187 двароў, 768 жыхароў. У 1931 годзе калгас абслугоўвала Віцебская МТС. У калгасе працавалі 6 палводчых, 1 жывёлагадоўчая, 2 агародніцкія брыгады, кузня, лесапілка, шавецкая і калёсная майстэрні. З 20 лютага 1938 года ў Віцебскай вобласці. У 1938 годзе з вёскай Альгова аб’ядналіся вёскі Баркоўшчына і Батрукі. З сярэдзіны ліпеня 1941 года да канца чэрвеня 1944 года акупіравана нацысцкімі войскамі. У баях з немцамі тут загінулі 450 савецкіх салдат. З 16 красавіка 1954 года вёска ў Бабініцкім сельсавеце, цэнтр калгаса імя Чырвонай Арміі. З 27 снежня 1991 года цэнтр вытворча-камерцыйнага таварыства «Альгова», з 22 жніўня 1996 года зноў у калгасе імя Чырвонай Арміі. У 1997 годзе цэнтр калгаса імя Чырвонай Арміі, з 25 верасня 2003 года — цэнтр ЗАТ «Альгоўскае», з 2008 года — СВК «Альгоўскае». З 2005 года — аграгарадок. Паводле ўказа Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 14 студзеня 2011 года частка вёскі ўвайшла ў склад Віцебска.

Насельніцтва

• 21 двор, 85 жыхароў (1783-85)
• 41 рэвізская душа (1833)
• 8 двароў, 58 жыхароў (1847)
• (21 двор, 177 жыхароў) — вёска, (1 двор, 6 жыхароў) — былая карчма, (2 двары, 11 жыхароў) — новая карчма (1905)
• 27 двароў, 145 жыхароў — Альгова-1, 23 двары, 125 жыхароў — Альгова-2 (1926)
• 321 двор, 1024 жыхары (1995)
• 555 гаспадарак, 1399 жыхароў (1997)
• 574 гаспадаркі, 1479 жыхароў (2003)
• 689 гаспадарак, 1623 жыхары (2018)

Інфраструктура

У 2018 годзе працавалі вучэбна-педагагічны комплекс яслі-сад-базавая школа, дзіцячы сад, філіял Бабініцкай дзіцячай школы мастацтваў, ФАП, сельскі Дом культуры (дзейнічае ўзорны харэаграфічны калектыў «ОльКІра»), бібліятэка, аддзяленне сувязі, АТС, аддзяленне ААТ «ААБ Беларусбанк», магазін.

Памятныя мясціны

• Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан (1964)

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

• Алена Алегаўна Толабава — беларуская мастачка

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 277. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Альгова (Віцебскі раён)