Аляксандр Іванавіч Грыўцоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Іванавіч Грыўцоў
Дата нараджэння 15 красавіка 1914(1914-04-15)
Месца нараджэння
Дата смерці 18 лютага 1944(1944-02-18) (29 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Прыналежнасць СССР
Род войскаў артылерыя[d]
Званне радавы
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Іванавіч Грыўцоў (15 красавіка 1914 — 18 лютага 1944) — чырвонаармеец Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Аляксандр Грыўцоў нарадзіўся 15 красавіка 1914 года ў вёсцы Лешчына Плата (цяпер — Галалобаўка Сонцаўскага раёна Курскай вобласці Расіі) у сям’і селяніна. Скончыў сем класаў школы, працаваў кіроўцам аўтабазы. У 1941 годзе Грыўцоў быў прызваны на службу ў Рабоча-Сялянскую Чырвоную Армію. З чэрвеня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да лютага 1944 года чырвонаармеец Аляксандр Грыўцоў быў шафёрам 504-га лёгкага артылерыйскага палка 65-й лёгкай артылерыйскай брыгады 18-й артылерыйскай дывізіі 3-га артылерыйскага корпуса прарыву 2-й ударнай арміі Ленінградскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Эстонскай ССР.

11 лютага 1944 года падчас фарсіравання Нарвы ў раёне вёскі Доўгая Ніва Сланцаўскага раёна Ленінградскай вобласці Грыўцоў здолеў без страт пераправіць матэрыяльную частку падраздзялення на заходні бераг. 18 лютага ён загінуў, дастаўляючы боепрыпасы і харчаванне дывізіёну, які трапіў у акружэнне. Пахаваны ў пасёлку Сінімяэ Эстоніі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 1 ліпеня 1944 г. «узорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» чырвонаармеец Аляксандр Грыўцоў пасмяротна быў удастоены звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і медалямі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1