Аляксандр Герасімавіч Казлоў

Аляксандр Герасімавіч Казлоў
Аляксандр Герасімавіч Казлоў
	Александр Герасимович Козлов
Дата нараджэння	6 лютага 1918
Месца нараджэння	Аткарскі павет[d], Саратаўская губерня, РСФСР[d];
Дата смерці	22 лістапада 1943 (25 гадоў)
Месца смерці	Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Васілевічы;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1941—1943
Званне	Гвардыі старшы сяржант Старшы сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Аляксандр Герасімавіч Казлоў (1918, в. Любаўка, Аткарскі павет, Саратаўская губерня, РСФСР — 1943, Рэчыцкі раён, Гомельскай вобласці) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, наводчык гарматы 53-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 15-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі (руск.) (бел. Цэнтральнага фронту, гвардыі старшы сяржант, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 6 лютага 1918 года ў вёсцы Любаўка Саратаўскай губерні (цяпер — Калінінскі раён, Саратаўская вобласць)^[1]^[2]. З 1932 года працаваў у Саратаве тынкоўшчыкам і адначасова вучыўся ў вячэрняй школе^[1].

У 1940 годзе быў прызваны ў Рабоча-Сялянскую Чырвоную Армію^[1]. У баях Вялікай Айчыннай вайны з 1942 года. Ваяваў на Заходнім, Паўднёва-Заходнім, Цэнтральным і Беларускім франтах. Быў паранены.

У верасні 1943 года вызначыўся ў баі за вёску Пасудава Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі.

22 лістапада 1943 года ў баі ля рабочага пасёлка Васілевічы (цяпер горад) Гомельскай вобласці Беларусі гвардыі старшы сяржант А. Г. Казлоў загінуў смерцю храбрых^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 снежня 1943 года за адвагу і мужнасць, праяўленыя пры фарсіраванні ракі Сноў (руск.) (бел. і ў баях за ўтрыманне плацдарма на правым беразе Дняпра гвардыі старшаму сяржанту Казлову Аляксандру Герасімавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза^[1].

Пахаваны ў горадзе Васілевічы Гомельскай вобласці Беларусі^[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

На радзіме Героя ўсталяваны помнік^[1].
У горадзе Васілевічы адной з вуліц прысвоена яго імя^[1].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Аляксандр Герасімавіч Казлоў на сайце «Героі краіны»
↑ Вёска Любаўка ў складзе Стара-Іванаўскага сельсавета ў 1928 годзе ўвайшла ў склад Баландзінскага раёна Ніжня-Волжскага края (з 1936 года — Саратаўская вобласць, у 1962 годзе раён перайменаваны ў Калінінскі) (гл.: Справочник. Аткарский уезд. Раздел III. Населенные пункты (нявызн.)(недаступная спасылка). Управление по делам архивов Саратовской области. Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2017. Праверана 3 лютага 2016.).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Румянцев Н. М. Люди Легендарного подвига. — Саратов, 1968.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Аляксандр Герасімавіч Казлоў на сайце «Героі краіны»

[WH-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Аляксандр Герасімавіч Казлоў на сайце «Героі краіны»

[МР-2] Вёска Любаўка ў складзе Стара-Іванаўскага сельсавета ў 1928 годзе ўвайшла ў склад Баландзінскага раёна Ніжня-Волжскага края (з 1936 года — Саратаўская вобласць, у 1962 годзе раён перайменаваны ў Калінінскі) (гл.: Справочник. Аткарский уезд. Раздел III. Населенные пункты (нявызн.)(недаступная спасылка). Управление по делам архивов Саратовской области. Архівавана з першакрыніцы 30 чэрвеня 2017. Праверана 3 лютага 2016.).

[1]

[2]