Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум
Дата нараджэння 13 студзеня 1840(1840-01-13)
Месца нараджэння
Дата смерці 1909
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Карл-Густаў Густававіч Вейдэнбаум[d]
Альма-матар
Працаваў у гарадах Віцебск, Санкт-Пецярбург, Масква і Балашыха

Аляксандр Густававіч Вейдэнбаум (1 (13) студзеня 1840, Санкт-Пецярбург — 1909, Масква) — рускі інжынер-архітэктар, маскоўскі губернскі архітэктар і маскоўскі губернскі інжынер. Акадэмік архітэктуры[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу 1 студзеня 1840 года ў сям’і лекара. Старэйшы брат інжынера-архітэктара М. Вейдэнбаума, этнографа Я. Вейдэнбаума  (руск.) і натураліста Г. Вейдэнбаума  (руск.). Вучыўся ў Пятай Санкт-Пецярбургскай гімназіі  (руск.). У 1852—1859 гадах вучыўся ў Будаўнічым вучылішчы, скончыў яго са званнем архітэктарскага памочніка і чынам Х класа[2].

Прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1859—1865 гадах служыў у віцебскай будаўнічай і дарожнай камісіі[2]; адначасова з’яўляўся прадстаўніком Санкт-Пецярбургскага страхавога таварыства[2]. У 1865 годзе атрымаў званне інжынера-архітэктара, у тым жа годзе пачаў служыць малодшым архітэктарам будаўнічага аддзялення Віцебскага губернскага праўлення. У 1871—1876 гадах служыў у Санкт-Пецярбургу ў Тэхнічна-будаўнічым камітэце МУС  (руск.)[2]. Адначасова працаваў намеснікам участковага архітэктара І. А. Мерца, складаўся сакратаром камісій па праектаванні гарадской сеткі коннай чыгункі і па разглядзе конкурсных праектаў Ліцейнага моста, служыў архітэктарам Балтыйскага завода  (руск.) і Рускага страхавога ад агню таварыства[2][3][4][5].

У 1876 годзе прызначаны маскоўскім губернскім архітэктарам  (руск.)[2]. Складаўся членам будаўнічых камісій па ўладкаванні ў Крамлі помніка Імператару Аляксандру II  (руск.)[2], дабудоўцы будынка Імператарскага гістарычнага музея, пабудове будынка канторы дзяржаўнага банка, пераўладкаванні дома генерал-губернатара і іншых[2]. Складаўся членам камітэта Таварыства апекі аб бедных і дзяцей, якія маюць патрэбу ў абароне дзяцей, участковым апекуном і архітэктарам гэтага Таварыства[4]. У 1908 годзе прызначаны маскоўскім губернскім інжынерам, у 1909 годзе звольнены[2].

Памёр у Маскве ў 1909 годзе[5].

Адрасы[правіць | правіць зыходнік]

Жыў у Маскве ў Скацертным завулку  (руск.), 7 (дом не захаваўся).

Праекты і пабудовы[правіць | правіць зыходнік]

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Публікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Киприн, В. А., Малыгин, С. М., Тончу Е. А. От лавок до пассажей. — М.: Издательский Дом ТОНЧУ, 2014. — С. 418. — 584 с. — ISBN 978-5-91215-092-0.
  2. а б в г д е ё ж з і к л м н о Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 55
  3. Вейденбаум Александр Густавович(недаступная спасылка). Лица Москвы. Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2015.
  4. а б Барановский 1892, с. 55.
  5. а б Зодчие Москвы 1998, с. 54.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А. В. Щусева и др. — М.: КРАБиК, 1998. — С. 54. — 320 с. — ISBN 5-900395-17-0.
  • Барановский Г. В. Вейденбаум, Александр Густавович // Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища). 1842—1892. — Изд. Института гражданских инженеров. — СПб.: Типо-литогр. К. Л. Пентковского, 1892. — С. 55.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]