Аляксандр Мікалаевіч Асаткін-Уладзімірскі

Аляксандр Мікалаевіч Асаткін-Уладзімірскі
Аляксандр Мікалаевіч Асаткін-Уладзімірскі
	люты 1924 — май 1924
Папярэднік	пасада заснаваная
Пераемнік	пасада скасаваная
	15 мая 1924 — 2 верасня 1924
Папярэднік	Вільгельм Георгіевіч Кнорын
Пераемнік	Аляксандр Іванавіч Крыніцкі
Нараджэнне	15 кастрычніка 1885; Вазнясенскае[d], Галіцкі павет[d], Кастрамская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	2 верасня 1937 (51 год); Масква, РСФСР, СССР;
Партыя	УКП(б) (1904)
Адукацыя	Маскоўскі камерцыйны інстытут
Дзейнасць	палітык

Алякса́ндр Мікала́евіч Аса́ткін-Уладзі́мірскі (15 кастрычніка 1885, Кастрамская губерня — 2 верасня 1937^[1]) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, першы сакратар Камуністычнай партыі (бальшавікоў) Беларусі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Член КПСС з 1904. Скончыў Маскоўскі камерцыйны інстытут. Працаваў у Кастрамской, Іванава-Узнясенскай, Уладзімірскай арганізацыях РСДРП. Дэлегат 5 з’езда РСДРП (1907)^[2]. За рэвалюцыйную дзейнасць 6 разоў падвяргаўся турэмнаму зняволенню, 2 разы высланы. З 1918 член Прэзідыума ВЦСПС, член ЦК прафсаюза тэкстыльшчыкаў. У 1921 у Туркестанскай АССР (руск.) (бел.: наркам гаспадарчых спраў, намеснік старшыні СНК, старшыня эканамічнага савета^[2]. З 1922 года інструктар ЦК РКП(б). У 1923 годзе узначаліў партыйна-ўрадавую камісію па ўзбуйненні БССР. З лютага 1924 года сакратар Часовага Беларускага бюро ЦК РКП(б), у маі-верасні 1924 года адказны сакратар ЦК КПБ(б), пасля 1-ы сакратар Уладзімірскага губкама партыі.

У 1927 годзе інструктар ЦК УКП(б), у 1928 старшыня праўлення Усесаюзнага Сельскагаспадарчага банка. У студзені 1928 года працаваў у складзе асобай камісіі па высвятленні прычынаў паўстання ў Якуціі^[3].

У 1930-31 гадах старшыня выканкама Савета Далёкаўсходняга краю. З 1932 года на партыйнай і гаспадарчай рабоце. Член ЦКК УКП (б) у 1924-25 гадах. Член ЦК КП(б)Б у 1924-25^[2].

Выключаны са складу ЦК КП(б) УССР пастановай пленума ЦК, які праходзіў 3 і 4 ліпеня 1937 года. На наступны дзень, 5 ліпеня, арыштаваны. Расстраляны 2 верасня таго ж года. Праз 20 гадоў, у 1957 годзе, пасмяротна рэабілітаваны.

Ушанаванне памяці[правіць | правіць зыходнік]

Яго імём названа адна з вуліц горада Уладзіміра.

Зноскі

↑ Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Всемирный исторический проект. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 28 мая 2012.
↑ ^а ^б ^в Асаткин-Владимирский Александр Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 32. — 737 с..
↑ Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Паўднёва-ўсходні рэгіянальны рэсурсны цэнтр Якуцкага дзяржаўнага ўніверсітэта. Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2012. Праверана 28 мая 2012.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[whp-1] Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Всемирный исторический проект. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 28 мая 2012.

[БС-2] а ^б ^в Асаткин-Владимирский Александр Николаевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 32. — 737 с..

[3] Архіўная копія (руск.)(недаступная спасылка). Паўднёва-ўсходні рэгіянальны рэсурсны цэнтр Якуцкага дзяржаўнага ўніверсітэта. Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2012. Праверана 28 мая 2012.

[1]

[2]

[3]