Аляксандр Мікалаевіч Башыраў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Мікалаевіч Башыраў
Род дзейнасці акцёр, кінарэжысёр, мастак
Дата нараджэння 24 верасня 1955(1955-09-24) (68 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Жонка Inna Volkova[d]
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі

Аляксандр Мікалаевіч Башыраў (нар. 24 верасня 1955, в. Сагом, ХМАА, Цюменская вобласць, РСФСР, СССР) — савецкі і расійскі акцёр кіно, тэлебачання і агучвання, кінарэжысёр, сцэнарыст, прадзюсар, кліпмэйкер.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 24 верасня 1955 года ў вёсцы Сагом Ханты-Мансійскай Аўтаномнай акругі Цюменскай вобласці. Маці, Марыя Катыраўна Башырава, з сібірскіх татараў вёскі Карагай Вагайскага раёна Цюменскай вобласці, пасля заканчэння курсаў тэлеграфістаў адпраўленаны па размеркаванні начальнікам пошты ў вёсцы Сагом. Бацька, Мікалай Захаравіч Касыгін, з сям’і рускіх, сасланых ў 1932 годзе з Табольска, працаваў у рачным флоце. Пасля растання з Мікалаем Марыя пераехала ў Цюмень і працавала на чыгунцы. Дзед па матчынай лініі, Катыр, быў раскулачаны. Ветэран Вялікай Айчыннай вайны, пазбавіўся рукі на вайне.

У 1972 годзе Аляксандр прыехаў у Ленінград, вучыўся ў ПТВ № 57 па спецыяльнасці плітачніка-абліцоўшчыка, затым працаваў на цэментным заводзе ў Выбарзе.

Займаўся ў літаратурным гуртку пад кіраўніцтвам Ерамея Айпіна ў Ханты-Мансійску.

У 1979 годзе паступіў у Цюменскі дзяржаўны ўніверсітэт на спецыяльнасць «Руская мова і літаратура». У 1981—1983 гадах служыў у войску (у танкавых войсках Забайкальскай ваеннай акругі). У вайсковым клубе быў мастаком, напісаў партрэт генеральнага сакратара, на якім адлюстраваў Леаніда Ільіча Брэжнева ў танкавым шлеме.

Паступіў на рэжысёрскі факультэт УДІКа ў 1984 годзе (майстэрня Ігара Таланкіна, затым майстэрня Анатоля Васільева), які скончыў у 1989 годзе. Дэбют Аляксандра Башырава ў якасці кінаакцёра адбыўся ў 1986 годзе ў фільме Сяргея Салаўёва «Чужая Белая і Рабы». У 1990—1991 гадах вывучаў англійскую мову на курсах у Калумбійскім універсітэце. Займаўся ў акцёрскай майстэрні пад кіраўніцтвам Лоўрэнса Арансіа ў «Бергхоф-студыі» ў Нью-Ёрку.

Удзельнічаў у «Поп-механіцы» і спектаклі «Калабок» Сяргея Курохіна. У 1996 годзе арганізаваў у Санкт-Пецярбургу студыю «Дэбашырфільм», у якой з’яўляецца мастацкім кіраўніком і выкладчыкам акцёрская-рэжысёрскай майстэрні. У 1998 годзе стаў адным з заснавальнікаў фестывалю незалежнага кіно «Чыстыя мары», які праводзіцца ў Санкт-Пецярбургу.

У 1998 годзе дэбютаваў фільмам «Жалезная пята алігархіі» («Ж. П. А.»), якія атрымалі мноства ўзнагарод расійскіх і замежных кінафестываляў, у тым ліку і галоўны прыз «Tiger Award» Ратэрдамскага кінафестывалю.

У велікодны тыдзень 1999 года зняў дакумэнтальны фільм «Бялград, Бялград!», Калі самалёты НАТА бамбілі горад. У 2014 годзе здзейсніў паездку ў Данбас, дзе здымаў фільм з працоўнай назвай «Данбас стукае ў нашае сэрца».

Член Саюза кінематаграфістаў Расіі.