Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі
Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі | |
---|---|
руск.: Александр Владимирович Руцкий | |
Дата нараджэння | 27 студзеня 1932 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 сакавіка 2015 (83 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | урач |
Навуковая сфера | траўматалогія і артапедыя |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук |
Альма-матар | |
Узнагароды і прэміі |
Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі (27 студзеня 1932, вёска Бартнікі, Баранавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі траўматолаг-артапед, доктар медыцынскіх навук, акадэмік НАНБ, Заслужаны дзеяч навукі БССР, лаўрэат Дзяржпрэміі РБ, прафесар.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сялянская сям'і. У 1949 г. скончыў сярэднюю школу г. Баранавічы, Мінскі медыцынскі інстытут (1955). Пасля інстытута працаваў урачом Парфіянаўскай участковай бальніцы (1955—1956), інспектарам ЦК Таварыства Чырвонага Крыжа, адначасова ардынатарам, загадчыкам артапеда-траўматалагічнага аддзялення Мінскай абласной клінічнай бальніцы (1956—1961).
У 1961 г. абраны асістэнтам кафедры траўматалогіі і артапедыі БелДІУУ. У 1964 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Пераломы верхняга канца плечавой косткі і іх лячэнне». У 1975 г. абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Асаблівасці клінікі і лячэння цяжкіх і ўскладненых пераломаў вобласці локцевага сустава ў дзяцей». Зацверджаны ў званні прафесара па кафедры траўматалогіі і артапедыі ў 1977 г.
Званні і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]
За заслугі ў развіцці медыцынскай навукі і аховы здароўя А. В. Руцкаму у 1982 г. прысвоена званне Заслужанага дзеяча навукі Беларускай ССР, у 1991 г. ён абраны членам-карэспандэнтам НАН Рэспублікі Беларусь. У 1992 г. удастоены звання Лаўрэата Дзяржаўнай прэміі РБ. У 2005 г. абраны акадэмікам НАН. З 1999 г. акадэмік Беларускай медыцынскай акадэміі, ганаровы акадэмік БелМАПА (дыплом № 1).
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1982),
- Ордэн Дружбы народаў (1992),
- медалі.
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Аўтар і сааўтар апублікаваных больш 250 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій.
Істотнае значэнне для медыцынскай навукі і практыкі аховы здароўя маюць працы, прысвечаныя пытанням аператыўнага і кансерватыўнага лячэння пашкоджанняў і захворванняў розных лакалізацый апорна-рухальнага апарата.
Усеагульнае прызнанне і грамадскі рэзананс атрымаў «рэнтгенадыягнастычнага атлас» ў двух тамах (1987), у якім ахоплены ўсе асноўныя саматычныя захворванні чалавека ў рэнтгенаўскім малюнку.
Ім прапанаваны шматлікія арыгінальныя метады эфектыўнага лячэння пашкоджанняў апорна-рухальнага апарата, накіраваныя на скарачэнне тэрмінаў лячэння хворых і зніжэнне інваліднасці.
У 1970 г. А. В. Руцкі апублікаваў манаграфію «Пастаяннае выцяжэнне ў траўматалогіі і артапедыі», прысвечаную лячэнню пашкоджанням і захворванням апорна-рухальнага апарата. Кніга да гэтага часу не страціла сваёй актуальнасці, карыстаецца вялікай папулярнасцю сярод траўматолагаў-артапедаў і ўрачоў сумежных спецыяльнасцяў.
Шырокай вядомасцю карыстаецца апублікаваная ў 1985 г. сумесна з прафесарам І. М. Грышыным манаграфія «Пашкоджанні магістральных крывяносных сасудаў», якая з'яўляецца арыгінальным працай, якая асвятляе важныя аспекты гэтай складанай клінічнай праблемы.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- БЭ ў 18 т. — Т. 13. — С. 477.
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Нарадзіліся 27 студзеня
- Нарадзіліся ў 1932 годзе
- Нарадзіліся ў Баранавіцкім павеце
- Памерлі 17 сакавіка
- Памерлі ў 2015 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Выкладчыкі Беларускай медыцынскай акадэміі паслядыпломнай адукацыі
- Дактары медыцынскіх навук
- Выпускнікі БДМУ
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Дружбы народаў
- Медыкі Беларусі
- Акадэмікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі
- Заслужаныя дзеячы навукі і тэхнікі БССР