Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі

Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі
руск.: Александр Владимирович Руцкий
Дата нараджэння	27 студзеня 1932(1932-01-27)
Месца нараджэння	Бартнікі, гміна Вольна[d], Баранавіцкі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дата смерці	17 сакавіка 2015(2015-03-17) (83 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	урач
Навуковая сфера	траўматалогія і артапедыя
Месца працы	Беларуская медыцынская акадэмія паслядыпломнай адукацыі
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Альма-матар	Беларускі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт
Узнагароды і прэміі

Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі (27 студзеня 1932, вёска Бартнікі, Баранавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі траўматолаг-артапед, доктар медыцынскіх навук, акадэмік НАНБ, Заслужаны дзеяч навукі БССР, лаўрэат Дзяржпрэміі РБ, прафесар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянская сям'і. У 1949 г. скончыў сярэднюю школу г. Баранавічы, Мінскі медыцынскі інстытут (1955). Пасля інстытута працаваў урачом Парфіянаўскай участковай бальніцы (1955—1956), інспектарам ЦК Таварыства Чырвонага Крыжа, адначасова ардынатарам, загадчыкам артапеда-траўматалагічнага аддзялення Мінскай абласной клінічнай бальніцы (1956—1961).

У 1961 г. абраны асістэнтам кафедры траўматалогіі і артапедыі БелДІУУ. У 1964 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Пераломы верхняга канца плечавой косткі і іх лячэнне». У 1975 г. абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Асаблівасці клінікі і лячэння цяжкіх і ўскладненых пераломаў вобласці локцевага сустава ў дзяцей». Зацверджаны ў званні прафесара па кафедры траўматалогіі і артапедыі ў 1977 г.

Званні і ўзнагароды

За заслугі ў развіцці медыцынскай навукі і аховы здароўя А. В. Руцкаму у 1982 г. прысвоена званне Заслужанага дзеяча навукі Беларускай ССР, у 1991 г. ён абраны членам-карэспандэнтам НАН Рэспублікі Беларусь. У 1992 г. удастоены звання Лаўрэата Дзяржаўнай прэміі РБ. У 2005 г. абраны акадэмікам НАН. З 1999 г. акадэмік Беларускай медыцынскай акадэміі, ганаровы акадэмік БелМАПА (дыплом № 1).

• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1982),
• Ордэн Дружбы народаў (1992),
• медалі.

Навуковая дзейнасць

Аўтар і сааўтар апублікаваных больш 250 навуковых прац, у тым ліку 8 ​​манаграфій.

Істотнае значэнне для медыцынскай навукі і практыкі аховы здароўя маюць працы, прысвечаныя пытанням аператыўнага і кансерватыўнага лячэння пашкоджанняў і захворванняў розных лакалізацый апорна-рухальнага апарата.

Усеагульнае прызнанне і грамадскі рэзананс атрымаў «рэнтгенадыягнастычнага атлас» ў двух тамах (1987), у якім ахоплены ўсе асноўныя саматычныя захворванні чалавека ў рэнтгенаўскім малюнку.

Ім прапанаваны шматлікія арыгінальныя метады эфектыўнага лячэння пашкоджанняў апорна-рухальнага апарата, накіраваныя на скарачэнне тэрмінаў лячэння хворых і зніжэнне інваліднасці.

У 1970 г. А. В. Руцкі апублікаваў манаграфію «Пастаяннае выцяжэнне ў траўматалогіі і артапедыі», прысвечаную лячэнню пашкоджанням і захворванням апорна-рухальнага апарата. Кніга да гэтага часу не страціла сваёй актуальнасці, карыстаецца вялікай папулярнасцю сярод траўматолагаў-артапедаў і ўрачоў сумежных спецыяльнасцяў.

Шырокай вядомасцю карыстаецца апублікаваная ў 1985 г. сумесна з прафесарам І. М. Грышыным манаграфія «Пашкоджанні магістральных крывяносных сасудаў», якая з'яўляецца арыгінальным працай, якая асвятляе важныя аспекты гэтай складанай клінічнай праблемы.

Літаратура

• БЭ ў 18 т. — Т. 13. — С. 477.