Аляксандр Уладзіміравіч Сачыўка
![]() | |||||||||||||||||||
Агульная інфармацыя | |||||||||||||||||||
Поўнае імя | Аляксандр Уладзіміравіч Сачыўка | ||||||||||||||||||
Нарадзіўся |
5 студзеня 1986[1][2] (39 гадоў) |
||||||||||||||||||
Грамадзянства |
![]() |
||||||||||||||||||
Рост | 183 см | ||||||||||||||||||
Вага | 80 кг[3] | ||||||||||||||||||
Пазіцыя | абаронца | ||||||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | |||||||||||||||||||
Клуб |
![]() |
||||||||||||||||||
Нумар | 20 | ||||||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Аляксандр Сачыўка (нар. 5 студзеня 1986, Мінск) — беларускі футбаліст, абаронца мінскага «Дынама» і былы ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Выхаванец школы мінскага «Тарпеда», выступаў потым за дубль мінскіх «Дынама» і «Дарыды». У 2005 годзе стаў іграком мінскай «Змены» (у 2006 годзе пераўтворана ў клуб «Мінск»), дзе адразу стаў адным з асноўных абаронцаў, на працягу 12 сезонаў з’яўляўся аплотам абароны мінчан. Доўгі час быў віцэ-капітанам каманды.
У студзені 2014 года падоўжыў кантракт з клубам. У сезоне 2014 стаў капітанам каманды пасля зыходу Андрэя Разіна. У маі 2014 года некаторы час выкарыстоўваўся як апорны паўабаронца, у чэрвені 2014 года не гуляў з-за траўмы, але пазней вярнуўся на звыклае месца цэнтральнага абаронцы.
У студзені 2015 года чарговы раз падоўжыў кантракт з «Мінскам»[4]. У сезоне 2016 забіў 6 галоў у чэмпіянаце, у тым ліку 16 верасня аформіў хет-трык у матчы са «Славіяй», які стаў увогуле адзіным у Вышэйшай лізе.
У снежні 2016 года падпісаў кантракт з мінскім «Дынама»[5]. У складзе дынамаўцаў стаў асноўным цэнтральным абаронцам, дапамог камандзе выйграць срэбраныя медалі чэмпіянату 2017. У снежні 2017 года падоўжыў кантракт з «Дынама»[6]. У сезоне 2018 стаў радзей з’яўляцца на полі.
У жніўні 2018 года, разарваўшы кантракт з «Дынама», стаў іграком салігорскага «Шахцёра»[7]. Неўзабаве замацаваўся ў стартавым складзе салігорскай каманды. У лістападзе 2019 года падоўжыў кантракт з «Шахцёрам» да канца 2021 года[8].
У пачатку 2022 года, пакінуўшы «Шахцёр», трэніраваўся з іванаўскім «Тэкстыльшчыкам», але ў сакавіку па сямейных абставінах вярнуўся ў Беларусь[9] і ў красавіку перайшоў у мінскае «Дынама»[10]. У снежні 2022 года падоўжыў пагадненне са сталічным клубам[11]. У студзені 2024 года падпісаў новы кантракт з дынамаўцамі[12].
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Гуляў за моладзевую зборную Беларусі, у тым ліку на чэмпіянаце Еўропы ў Швецыі ўлетку 2009 года.
У кастрычніку 2015 года быў упершыню выкліканы ў нацыянальную зборную Беларусі[13], але тады так і не згуляў за яе. Дэбютаваў у зборнай 1 чэрвеня 2017 года, правёўшы на полі першыя 60 хвілін у таварыскім матчы супраць Швейцарыі (0:1).
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]Чэмпіён Беларусі (3): 2020, 2021, 2023
Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2017, 2018
Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2010, 2019
Уладальнік Кубка Беларусі (2): 2013, 2019
Уладальнік Суперкубка Беларусі: 2021
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі (2): 2006, 2008
У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (6): 2016, 2017, 2019, 2020, 2021, 2023
Статыстыка выступленняў
[правіць | правіць зыходнік]Сезон | Дывізіён | Клуб | Краіна | Матчы | Галы |
---|---|---|---|---|---|
2003 | дубль | Дынама | ![]() |
30 | 0 |
2004 | дубль | Дарыда | ![]() |
28 | 4 |
2005 | Д2 | Змена | ![]() |
28 | 1 |
2006 | Д2 | Мінск | ![]() |
25 | 2 |
2007 | Д1 | Мінск | ![]() |
20 | 0 |
2008 | Д2 | Мінск | ![]() |
21 | 3 |
2009 | Д1 | Мінск | ![]() |
25 | 0 |
2010 | Д1 | Мінск | ![]() |
25 | 1 |
2011 | Д1 | Мінск | ![]() |
26 | 0 |
2012 | Д1 | Мінск | ![]() |
26 | 3 |
2013 | Д1 | Мінск | ![]() |
26 | 3 |
2014 | Д1 | Мінск | ![]() |
26 | 0 |
2015 | Д1 | Мінск | ![]() |
22 | 0 |
2016 | Д1 | Мінск | ![]() |
28 | 6 |
2017 | Д1 | Дынама | ![]() |
25 | 3 |
2018 (1) | Д1 | Дынама | ![]() |
7 | 0 |
2018 (2) | Д1 | Шахцёр | ![]() |
10 | 0 |
2019 | Д1 | Шахцёр | ![]() |
25 | 2 |
2020 | Д1 | Шахцёр | ![]() |
24 | 0 |
2021 | Д1 | Шахцёр | ![]() |
19 | 3 |
2022 | Д1 | Дынама | ![]() |
12 | 2 |
2023 | Д1 | Дынама | ![]() |
15 | 3 |
Грамадзянская пазіцыя
[правіць | правіць зыходнік]Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[14].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Aleksandr Sachivko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Alyaksandr Sachywka // FBref
- ↑ https://dinamo-minsk.by/blr/asnouny-sklad/2022/sachyka-alyaksandr
- ↑ Сачивко продлил контракт с «Минском» (руск.). by.tribuna.com.
- ↑ Александр Сачивко подписал контракт с минским "Динамо" (руск.). football.by (30 снежня 2016). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Сачивко продолжит в "Динамо" (руск.). football.by (6 снежня 2017). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Сачивко стал игроком "Шахтера" (руск.). football.by (14 жніўня 2018). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ "Шахтер" объявил о продлении контракта с Сачивко (руск.). football.by (29 лістапада 2019). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Александр Сачивко покинул расположение "Текстильщика" (руск.). football.by (10 сакавіка 2022). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Александр Сачивко вновь стал игроком минского "Динамо" (руск.). football.by (14 красавіка 2022). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Минское "Динамо" объявило о продлении соглашения с Сачивко (руск.). football.by (16 снежня 2022). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ 38-летний защитник продлил контракт с минским "Динамо" (руск.). football.by (22 студзеня 2024). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ Игорь Бурко, Николай Януш и Александр Сачивко вызваны в сборную Беларуси на матч с Македонией (руск.). football.by (11 кастрычніка 2015). Праверана 29 студзеня 2024.
- ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА . Наша Ніва (12 верасня 2020). Праверана 29 студзеня 2024.