Аляксандр Хрыстафоравіч Бенкендорф

Аляксандр Хрыстафоравіч Бенкендорф
Аляксандр Хрыстафоравіч Бенкендорф
	ням.: Konstantin Alexander Karl Wilhelm Christoph von Benckendorff
	; Партрэт Аляксандра Хрыстафоравіча Бенкендорфа; працы Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага Палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Дата нараджэння	23 чэрвеня (4 ліпеня) 1781 ці 23 чэрвеня 1783
Месца нараджэння	Рэвель, Расійская імперыя;
Дата смерці	23 верасня (5 кастрычніка) 1844
Месца смерці	на борце парахода «Геркулес» на шляху з Германіі ў Расію
Месца пахавання	Keila-Joa Manor[d];
Бацька	Christoph von Benckendorff[d]
Маці	Anna Juliane von Benckendorff[d]
Жонка:	Yelizaveta Bibikova[d]
Дзеці	Mariya Volkonskaya[d], Sofya Demidova[d] і Anna Alexandrovna Benckendorff[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Званне	генерал-ад'ютант
Бітвы/войны	Гросберэн, Дэневіц, Лейпцыг
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Хрыстафоравіч Бенкендорф (23 чэрвеня (4 ліпеня) 1782, Рэвель, Расійская імперыя — 23 верасня (5 кастрычніка) 1844, Пецярбург) — граф (1832), расійскі военачальнік і дзяржаўны дзеяч, генерал-ад'ютант (1819), генерал ад кавалерыі (1829), член Дзяржаўнага савета (1830).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з ліфляндскага дваранскага роду, бацька генерал ад інфантэрыі, рыжскі вайсковы губернатар Х. І. Бенкендорф, маці народжаная баранэса Ю. Шылінг фон Канштат, блізкая сяброўка дзяцінства імператрыцы Марыі Фёдараўны.

У 1798 паступіў на службу ўнтэр-афіцэрам у Сямёнаўскі лейб-гвардыі полк, неўзабаве быў узведзены ў прапаршчыкі і прызначаны флігель-ад’ютантам. Баявую кар’еру пачаў на Каўказе ў 1803, затым з поспехам удзельнічаў у напалеонаўскіх войнах і ў баявых дзеяннях з туркамі. У 1807 узведзены ў палкоўнікі. Падчас Айчыннай вайны 1812 знаходзіўся ў першым партызанскім атрадзе генерала Ф. Ф. Вінцінгеродэ і за поспехі атрымаў чын генерал-маёра. Пасля пакідання французамі Масквы стаў першым камендантам вызваленага горада.

Камандуючы кавалерыйскім атрадам, вызначыўся ў кампаніях 1813—1814. У 1819 быў узведзены ў генерал-ад’ютанты і прызначаны начальнікам штаба гвардзейскага корпуса. Актыўны ўдзельнік задушэння паўстання дзекабрыстаў. C 1826 атрымаў прызначэнне ў Сенат і займаў пост шэфа корпуса жандараў і начальніка Трэцяга аддзялення ўласнай Яго Імператарскай Вялікасці канцылярыі.

За гады службы, быў адначасова і камандуючым Галоўнай кватэры, стаў блізкай і даверанай асобай Мікалая I, быў спадарожнікам у яго падарожжах. Суправаджаў імператара ў яго паездцы на тэатр ваенных дзеянняў супраць туркаў ў 1828—1829 і быў вылучаны ў генералы ад кавалерыі. У 1832 узведзены ў графскую годнасць. У кола яго службовых абавязкаў уваходзіла ўскладзеная на яго імператарам цэнзура сачыненняў А. C. Пушкіна.

Пахаваны ў Аляксандра-Неўскай лаўры ў Пецярбургу.

Зноскі

↑ Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 251, кат.№ 7968. — 360 с.
↑ Great Russian Encyclopedia — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1768199"></a>
↑ Кругасвет — 2000.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2627728"></a>
↑ Бенкендорфъ // Русский биографический словарь — СПб.: 1900. — Т. 2. — С. 695–697.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175473"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q25858519"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a>
↑ Lundy D. R. The Peerage
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Олейников Д. И. Бенкендорф. М., 2009 (серия «Жизнь замечательных людей»).

[1] Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 251, кат.№ 7968. — 360 с.

[_9c8209dcd24c6beb-2] Great Russian Encyclopedia — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1768199"></a>

[_76e5d6df360c9a17-3] Кругасвет — 2000.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2627728"></a>

[_7c24d24cb1028c9a-4] Бенкендорфъ // Русский биографический словарь — СПб.: 1900. — Т. 2. — С. 695–697.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175473"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q25858519"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551"></a>

[_345de703e5b830fb-5] Lundy D. R. The Peerage
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Кіраўнікі III Аддзялення Уласнай Яго Імператарскай Вялікасці канцылярыі
Галоўныя начальнікі III Аддзялення (1826—1880)	Бенкендорф • Арлоў • Далгарукаў • Шувалаў • Патапаў • Мезянцоў • Селіверстаў (в.п.) • Дрэнтэльн • Чарэвін (в.п.)
Кіраўнікі III Аддзялення (1826—1880)	фон Фок • Мардвінаў • Дубельт • Цімашаў • Шувалаў • Патапаў • Мезянцоў • Шульц • Чарэвін (в.п.) • Шміт • Нікіфаракі (в.п.)