Аляксій I (Патрыярх Маскоўскі)

Патрыярх Аляксій I
13-ы Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі 4 лютага 1945 — 17 красавіка 1970
Царква	Руская праваслаўная царква
Папярэднік	Патрыярх Сергій
Пераемнік	Патрыярх Пімен
Мітрапаліт Ленінградскі і Наўгародскі 5 кастрычніка 1933 — 4 лютага 1945
Папярэднік	Серафім (Чычагаў)
Пераемнік	Рыгор (Чукаў)
Мітрапаліт Наўгародскі і Старарускі 24 жніўня — 5 кастрычніка 1933
Папярэднік	Арсеній (Стадніцкі)
Пераемнік	Венедыкт (Цясляроў)
Мітрапаліт Старарускі, вікарый Наўгародскай епархіі 19 мая 1932 — 24 жніўня 1933
Папярэднік	Феадор (Яцкоўскі)
Пераемнік	Інакенцій (Ціханаў)
Архіепіскап Хутынскі, вікарый Наўгародскай епархіі 2 верасня 1926 — 31 мая 1932
Архіепіскап Ямбургскі, вікарый Петраградскай епархіі 21 лютага 1921 — 24 чэрвеня 1922
Папярэднік	Анастасій (Аляксандраў)
Пераемнік	Гаўрыіл (Ваяводзін)
Архіепіскап Ціхвінскі, вікарый Петраградскай епархіі 28 красавіка 1913 — 21 лютага 1921
Папярэднік	Андронік (Мікольскі)
Пераемнік	Антоній (Дзямянскі)
Адукацыя	Юрыдычны факультэт МДУ[d]
Навуковая ступень	кандыдат багаслоўя
Імя пры нараджэнні	Сяргей Уладзіміравіч Сіманскі
Нараджэнне	27 кастрычніка (8 лістапада) 1877 Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	17 красавіка 1970(1970-04-17) (92 гады) Перадзелкіна[d], Ленінскі раён, Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР
Пахаванне	Троіца-Сергіева лаўра
Дынастыя	Q32360887?
Прыняцце свяшчэннага сану	21 снежня 1903 (3 студзеня 1904)
Прыняцце манаства	9 (22) лютага 1902
Епіскапская хіратонія	28 красавіка (11 мая) 1913
Узнагароды
Выявы на Вікісховішчы

Аляксій I (свецкае імя Сяргей Уладзіміравіч Сіманскі; 27 красавіка (8 лістапада) 1877—17 красавіка 1970), епіскап Рускай Праваслаўнай Царквы; Патрыярх Маскоўскі і всея Русі c 2 лютага 1945 да 17 красавіка 1970. Займаў Патрыяршы пасад Рускай Царквы больш за 25 гадоў, даўжэй усіх у гісторыі. Ні пры жыцці, ні па смерці — да інтранізацыі Аляксія II — ніколі не выкарыстоўваўся нумар пры імі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Маскве ў сям’і камергера Двара Яго Імператарскай Вялікасці. Скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1899—1900 на вайсковай службе, выйшаў запас прапаршчыкам. У 1904 скончыў Маскоўскую духоўную семінарыю са ступенем кандыдата багаслоўя.

У 1902 годзе пастрыжаны ў манахі. У том жа годзе ўзведзены ў сан іерадзякана, у 1903 годзе — у сан іераманаха. У 1904—1906 — інспектар Пскоўскай духоўнай семінарыі і выкладчык Свяшчэннага Пісання Новага Запавета. У 1906 годзе ўзведзены ў сан архімандрыта і прызначаны рэктарам Тульскай духоўнай семінарыі. З 1908 года старшыня Тульскага аддзела Саюза рускага народа.

З 1911 — рэктар Наўгародскай духоўнай семінарыі, настаяцель манастыра Св. Антонія Рымляніна. З 1913 — епіскпа Ціхвінскі, вікарый Наўгародскай епархіі.

Пасля рэвалюцыім некалькі разоў арыштоўваўся, ссылаўся ў Казахстан. Быў епіскапам Ямбургскім, вікарыям Петраградскай епархіі. Подтрымліваў мітрапаліта Сергія. З 1932 — мітрапаліт Старарускі, з 1933 — мітрапаліт Наўгародскі, у тым жа годзе пастаўлены мітрапалітам Ленінградскім с захаваннем кіравання Наўнародскай епархіяй.

Падчас блакады Ленінграда заставаўся ў горадзе. У 1943 удзельнічаў у сустрэчы вышэйшых іерархаў РПЦ са Сталіным. Удзельнічаў у выбранні на патрыяршы прастол Сергія (Старгародскага).

Пасля смерці Патрыярха Сергія стаў месцаахоўнікам Патрыяршага Прастола. 2 лютага 1945 года абраны Патрыярхам.

Памёр 17 красавіка 1970. Пахаваны ў Троіца-Сергіевай лаўры.