Аляксій I (Патрыярх Маскоўскі)

Патрыярх Аляксій I
13-ы Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі
4 лютага 1945 — 17 красавіка 1970
Абранне:	2 лютага 1945
Інтранізацыя:	4 лютага 1945
Царква:	Руская праваслаўная царква
Папярэднік:	Патрыярх Сергій
Пераемнік:	Патрыярх Пімен
Мітрапаліт Ленінградскі і Наўгародскі
5 кастрычніка 1933 — 4 лютага 1945
Папярэднік:	Серафім (Чычагаў)
Пераемнік:	Рыгор (Чукаў)
Мітрапаліт Наўгародскі і Старарускі
24 жніўня — 5 кастрычніка 1933
Папярэднік:	Арсеній (Стадніцкі)
Пераемнік:	Венедыкт (Цясляроў)
Мітрапаліт Старарускі, вікарый Наўгародскай епархіі
19 мая 1932 — 24 жніўня 1933
Папярэднік:	Феадор (Яцкоўскі)
Пераемнік:	Інакенцій (Ціханаў)
Архіепіскап Хутынскі, вікарый Наўгародскай епархіі
2 верасня 1926 — 31 мая 1932
Архіепіскап Ямбургскі, вікарый Петраградскай епархіі
21 лютага 1921 — 24 чэрвеня 1922
Папярэднік:	Анастасій (Аляксандраў)
Пераемнік:	Гаўрыіл (Ваяводзін)
Архіепіскап Ціхвінскі, вікарый Петраградскай епархіі
28 красавіка 1913 — 21 лютага 1921
Папярэднік:	Андронік (Мікольскі)
Пераемнік:	Антоній (Дзямянскі)
Адукацыя:	Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава
Прафесія:	святар, багаслоў, манах
Імя пры нараджэнні:	Сяргей Уладзіміравіч Сіманскі
Нараджэнне:	27 кастрычніка (8 лістапада) 1877(1877-11-08) Масква, Расійская імперыя
Смерць:	17 красавіка 1970(1970-04-17) (92 гады) Перадзелкіна, СССР
Пахаванне:	Троіца-Сергіева лаўра
Прыняцце свяшчэннага сану:	21 снежня 1903 (3 студзеня 1904)
Прыняцце манаства:	9 (22) лютага 1902
Епіскапская хіратонія:	28 красавіка (11 мая) 1913
Узнагароды:
Выявы на Вікісховішчы

Аляксій I (свецкае імя Сяргей Уладзіміравіч Сіманскі; 27 красавіка (8 лістапада) 1877—17 красавіка 1970), епіскап Рускай Праваслаўнай Царквы; Патрыярх Маскоўскі і всея Русі c 2 лютага 1945 да 17 красавіка 1970. Займаў Патрыяршы пасад Рускай Царквы больш за 25 гадоў, даўжэй усіх у гісторыі. Ні пры жыцці, ні па смерці — да інтранізацыі Аляксія II — ніколі не выкарыстоўваўся нумар пры імі.

Нарадзіўся ў Маскве ў сям'і камергера Двара Яго Імператарскай Вялікасці. Скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1899—1900 на вайсковай службе, выйшаў запас прапаршчыкам. У 1904 скончыў Маскоўскую духоўную семінарыю са ступенем кандыдата багаслоўя.

У 1902 годзе пастрыжаны ў манахі. У том жа годзе ўзведзены ў сан іерадзякана, у 1903 годзе — у сан іераманаха. У 1904—1906 — інспектар Пскоўскай духоўнай семінарыі і выкладчык Свяшчэннага Пісання Новага Запавета. У 1906 годзе ўзведзены ў сан архімандрыта і прызначаны рэктарам Тульскай духоўнай семінарыі. З 1908 года старшыня Тульскага аддзела Саюза рускага народа.

З 1911 — рэктар Наўгародскай духоўнай семінарыі, настаяцель манастыра Св. Антонія Рымляніна. З 1913 — епіскпа Ціхвінскі, вікарый Наўгародскай епархіі.

Пасля рэвалюцыім некалькі разоў арыштоўваўся, ссылаўся ў Казахстан. Быў епіскапам Ямбургскім, вікарыям Петраградскай епархіі. Подтрымліваў мітрапаліта Сергія. З 1932 — мітрапаліт Старарускі, з 1933 — мітрапаліт Наўгародскі, у тым жа годзе пастаўлены мітрапалітам Ленінградскім с захаваннем кіравання Наўнародскай епархіяй.

Падчас блакады Ленінграда заставаўся ў горадзе. У 1943 удзельнічаў у сустрэчы вышэйшых іерархаў РПЦ са Сталіным. Удзельнічаў у выбранні на патрыяршы прастол Сергія (Старгародскага).

Пасля смерці Патрыярха Сергія стаў месцаахоўнікам Патрыяршага Прастола. 2 лютага 1945 года абраны Патрыярхам.

Памёр 17 красавіка 1970. Пахаваны ў Троіца-Сергіевай лаўры.