Амар Тарыхас

Амар Тарыхас
ісп.: Omar Torrijos Herrera
кіраўнік дзяржавы 11 кастрычніка 1968 — 31 ліпеня 1981
Папярэднік	Arnulfo Arias[d]
Пераемнік	Florencio Flores Aguilar[d]
Нараджэнне	13 лютага 1929(1929-02-13)[…] Santiago de Veraguas[d], Chiriquí Province[d], Панама
Смерць	31 ліпеня 1981(1981-07-31) (52 гады) Панама
Месца пахавання	Панама
Імя пры нараджэнні	ісп.: Omar Efraín Torrijos Herrera
Дзеці	Martín Torrijos[d] і Dumas Torrijos Pauzner[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Democratic Revolutionary Party[d]
Адукацыя	Школа Амерык[d]
Дзейнасць	палітык, ваенны
Аўтограф
Званне	брыгадны генерал
Узнагароды
Амар Тарыхас на Вікісховішчы

Амар Эфраін Тарыхас Эрэра (ісп.: Omar Efraín Torrijos Herrera, 13 лютага 1929, Сант’яга, правінцыя Верагас — 1 жніўня 1981, гара Марта) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Панамы; брыгадны генерал (1969).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і настаўніка. У 1951 скончыў ваеннае вучылішча ў Сальвадоры, з 1952 на ваеннай службе ў Нацыянальнай гвардыі Панамы. Праходзіў навучанне ў Школе Амерык у Зоне Панамскага канала.

Узначаліў групу антыімперыялістычна і нацыяналістычна настроеных афіцэраў Нацыянальнай гвардыі, якія ўчынілі ў кастрычніку 1968 г. дзяржаўны пераварот.

З 1969 г. галоўнакамандуючы Нацыянальнай гвардыяй і фактычны кіраўнік Панамы (паводле Канстытуцыі 1972 года, з’яўляўся «вышэйшым лідарам Панамскай рэвалюцыі»). Яго памочнікам быў Чучу Марцінес.

Да 11 кастрычніка 1978 г. — кіраўнік урада. Адышоўшы ад актыўнай палітычнай дзейнасці і пасяліўшыся ў сельскай мясцовасці (апошнія гады жыцця шмат часу праводзіў у паселішчы Каклесіта), захоўваў ўплыў на членаў урада, часта прымаючы і кансультуючы высокапастаўленых наведвальнікаў.

Загінуў у авіякатастрофе пры загадкавых абставінах.

Маісес Тарыхас у сваім інтэрв’ю мексіканскай газеце «Эксельсіёр» заявіў, што смерць яго брата з’яўляецца справай рук ЦРУ ЗША.

Хасэ Дэ Хесус Марцінес, былы целаахоўнік Тарыхаса (пілот па спецыяльнасці) у жніўні 1987 г. у эфіры Панамскай праграмы «Сведкі гісторыі» паведаміў, што лічыць смерць Тарыхаса справай рук амерыканцаў. Ён таксама паведаміў, што навігацыйная сістэма самалёта магла быць выведзена з ладу пры падрыхтоўцы да вылету.

Па сцвярджэнні аднаго з памочнікаў Мануэля Нар’егі, авіякатастрофа была арганізавана Нар’егам.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).