Андрэй Канстанцінавіч Снітка

Андрэй Канстанцінавіч Снітка
Андрэй Канстанцінавіч Снітка
Дата нараджэння	1866
Месца нараджэння	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	13 сакавіка 1920
Род дзейнасці	археолаг, этнограф, краязнавец
Альма-матар	Рыжскі тэхнічны ўніверсітэт (1888);

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Снітка.

Андрэ́й Канстанці́навіч Сні́тка (1866, Вільня — 13 сакавіка 1920) — беларускі археолаг, этнограф, краязнавец.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Рыжскі політэхнічны інстытут (1888). З 1909 года старшыня Мінскага царкоўнага гістарычна-археалагічнага камітэта, узначальваў Мінскі царкоўна-археалагічны музей. Вёў раскопкі ў Мінскім, Барысаўскім і Ігуменскім паветах, у Мінску, Тураве, Слуцку. Удзельнічаў у выданні «Мінскай даўніны», у адным з выпускаў якога апісаў дакументы Слуцкага Свята-Траецкага (Трайчанскага) манастыра і даследаванні ў Тураве. Апісаў Мінск XVII ст., склаў радавод слуцкіх князёў Алелькавічаў. У «Мінскай даўніне» і ў зборы матэрыялаў для музея з Аляксандрам Сніткам супрацоўнічалі А. Паноў, Л. Савелаў, Ісак Сербаў, Д. Скрынчанка, У. Сразнеўскі і інш.

Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.