Андрэй Самуілавіч Гайко

Андрэй Самуілавіч Гайко
Андрэй Самуілавіч Гайко
Дата нараджэння	23 студзеня 1920
Месца нараджэння	Карасай[d], Карасаеўскі сельсавет[d], Акбулакскі раён[d], Арэнбургская вобласць, РСФСР;
Дата смерці	26 снежня 1943 (23 гады)
Месца смерці	Віцебскі раён, Віцебская вобласць, БССР, СССР;
Месца пахавання	Віцебскі раён;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Гады службы	1939—1943
Званне	Лейтэнант Лейтэнант
Бітвы/войны	Савецка-фінляндская вайна, Вялікая Айчынная вайна

Андрэй Самуілавіч Гайко (23 студзеня 1920 — 26 снежня 1943) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір узвода 1126-га стралковага палка 334-й стралковай дывізіі 43-й Арміі 1-га Прыбалтыйскага фронту, лейтэнант. Герой Савецкага Саюза^[1].

Біяграфія

Нарадзіўся 23 студзеня 1920 года ў с. Карасан, цяпер Акбулакскага раёна Арэнбургскай вобласці, у сям’і селяніна. Рускі.

Пасля заканчэння 5 класаў працаваў трактарыстам. Перад Вялікай Айчыннай вайной пераехаў з бацькамі на станцыю Дангузская, адкуль у 1939 годзе быў прызваны ў Чырвоную Армію. Удзельнічаў у савецка-фінскай вайне 1939—1940^[1].

З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны — у дзеючай арміі. У 1942 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Ваяваў на Заходнім і 1-м Прыбалтыйскім франтах, удзельнічаў у вызваленні Беларусі. Быў паранены.

Камандзір узвода 1126-га стралковага палка кандыдат у члены ВКП (б) лейтэнант Андрэй Гайко 26 снежня 1943 года^[1] ў баі каля вёскі Палёнаўка Лёзненскага раёна^[1] (цяпер вёска Задзвінне Віцебскага раёна Віцебскай вобласці) з групай байцоў за 4 гадзіны адбіў 10 контратак праціўніка^[1]. У крытычны момант бою супрацьтанкавымі гранатамі знішчыў каля 20 гітлераўцаў, якія яго акружылі, і загінуў.

Пахаваны ў вёсцы Задзвінне, дзе яму усталяваны абеліск.

Узнагароды

Званне Героя Савецкага Саюза прысвоена пасмяротна 4 чэрвеня 1944 года^[2]
Узнагароджаны ордэнам Леніна.

Памяць

Імя Героя носіць вуліца ў пасёлку Акбулак і карасаеўская школа^[3]
У Беларускім рэспубліканскім Дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны захоўваюцца фатаграфіі і дакументы пра подзвіг Гайко.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Гайко Андрей Самуилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 134. — 737 с.
↑ Узнагародны лiст Гайко Андрэя Самойлавіча (руск.)
↑ Гайко Андрэй Самойлавіч Архівавана 13 кастрычніка 2014. (руск.)

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 439. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.

Спасылкі

Андрэй Самуілавіч Гайко на сайце «Героі краіны»
Гайко Андрэй Самойлавіч (руск.)
Гайко Андрэй Самойлавіч (1920—1943) (руск.)

[БС-1] а ^б ^в ^г ^д Гайко Андрей Самуилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 134. — 737 с.

[2] Узнагародны лiст Гайко Андрэя Самойлавіча (руск.)

[3] Гайко Андрэй Самойлавіч Архівавана 13 кастрычніка 2014. (руск.)

[1]

[2]

[3]