Андрэй Юр’евіч Ленскі
Андрэй Ленскі | |
---|---|
руск.: Андрей | |
Род дзейнасці | журналіст, гулец у інтэлектуальныя гульні |
Дата нараджэння | 22 студзеня |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 3 сакавіка |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | Расія |
Альма-матар | |
Сайт | lensky.net |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Андрэ́й Ю́р'евіч Ле́нскі (22 студзеня 1972 — 3 сакавіка 2010, Масква) — расійскі журналіст, стваральнік і галоўны рэдактар часопіса «Лепшыя камп'ютарныя гульні» (журналісцкі псеўданім Рычард Псміт). Удзельнік ролевага руху, што стаяў ля яго вытокаў, нараўне з іншымі вядомымі асобамі. Ігрок «Што? Дзе? Калі?», капітан каманды «ЛКГ», удзельнік «Сваёй гульні». Аўтар і перакладчык. Сцэнарыст камп'ютарных гульняў. Захапляўся падводнай здымкай. Бацька трох дачок.
Памёр 3 сакавіка 2010 года ў Маскве пасля непрацяглай цяжкай хваробы. Пахаваны 6 сакавіка на Вастракаўскіх могілках у Маскве.
Журналістыка[правіць | правіць зыходнік]
Стваральнік і галоўны рэдактар (са снежня 2002 г.) часопіса "Лепшыя камп'ютарныя гульні», перад смерцю паспеў выпусціць яго юбілейны соты нумар. Аўтар больш за 350 артыкулаў у гэтым часопісе: па камп'ютарных і іншых гульнях, тэорыі гульнявога працэсу, фантастыкі і міфічным персанажам, гісторыі (часткова пад псеўданімам Рычард Псміт). Таксама неаднаразова друкаваўся ў часопісах «Гульняманія» і «Свет фантастыкі». Рэдактар і аўтар часопіса па ролевых гульнях «Magister Ludi» (выходзіў у 2001 — 2005 гадах). У 1994—1996 гадах выдаваў, сумесна з Сяргеем Якаўлевым, фэнзін «PAL 1».
Літаратурная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Аўтар цэлага шэрагу гумарыстычных твораў па матывах твораў Толкіна, у тым ліку мюзіклаў «Несуны» (у сааўтарстве з Алегам Ледзенёвым і Аляксандрам Балаевым) і «Адна вежа» (у сааўтарстве з Алегам Ледзенёвым). Напісаў (часткова ў сааўтарстве з Віктарам Карасёвым) цыкл апавяданняў у стылі фэнтэзі пра прыгоды спецыяліста-кладашукальніка. У апошні год жыцця працаваў (сумесна з Ганнай Рагозінай) над гістарычным раманам аб Расіі часу дзекабрыстаў.
Сумесна з Алегам Ледзенёвым пераклаў на рускую мову «Хобіт», а таксама другую і трэцюю часткі «Уладар Пярсцёнкаў» Толкіна (пераклад застаўся неапублікаваным). Перакладчык на беларускую мову твораў Рычарда Кнаака «Вогненны Дракон» і «Краіна-за-палатном», выпушчаных выдавецтвам АСТ (М., 2000; 2002). Перакладчык некалькіх дзесяткаў камп'ютарных гульняў для «Нівала» і «Букі».
Ролевыя гульні[правіць | правіць зыходнік]
Арганізатар (галоўны майстар) вялікіх палявых ролевых гульняў «Крынн-95», «Крынн-96» (па свеце Dragonlance), «Элен» (1997, па свеце аднайменнага фэнтэзі-цыкла Дэвіда Эддінгса), «1001 ноч, або Аль Кадзім» (1997), «Фаэрскія войны» (1998, па аўтарскай версіі казачнай Еўропы, якая распрацоўвалася таксама для настольных ролевых гульняў і шматкарыстальніцкіх сеткавых гульняў), а таксама цэлага шэрагу больш камерных ролевых гульняў жывога дзеяння. Майстарская каманда Андрэя Ленскага пры яго актыўным удзеле праводзіла таксама дзве вялікія гульні па цыкле твораў Роберта Джордана, «Кола часоў - 1998» і «Кола часоў - 2002».
Аўтар кнігі «Ролевые гульні жывога дзеяння», урыўкі з якой публікаваліся ў часопісе «Гульняманія» (№ 47-50 за 2001 год), і азнаямленчага артыкула «Што такое ролевыя гульні?", які публікаваўся ў часопісе «Вір» (№ 1 за 1999 год). Аўтар шматлікіх арыгінальных распрацовак у галіне гульнявых тэхналогій і тэорыі гульняраблення, якія абмяркоўваліся на арганізаваным ім Маскоўскім семінары па тэорыі гульнявога працэсу ў 2001 — 2002 гадах. У 1992 — 2001 гадах актыўны ўдзельнік Зіланткона, аўтар шматлікіх дакладаў. Рэдактар (сумесна з Нінай Бяляўскай) рускага перакладу «Кіраўніцтва іграка» (Player's Handbook) папулярнай настольнай ролевай гульні Dungeons & Dragons (М.: АСТ; Астрель, 2006). Пры яго ўдзеле ў адпаведнасць з гэтым перакладам прыведзена тэрміналогія ў афіцыйнай русіфікацыі Neverwinter Nights II[1]. Адзін з першых удзельнікаў дзейнасці асацыяцыі RPGA ў Расіі. Галоўны распрацоўшчык настольнай ролевай сістэмы «Альфрыка» (па свеце казачнай Еўропы) на аснове D20 System.
На пачатковым этапе (у 1997 годзе) прымаў удзел у распрацоўцы першага цалкам рускамоўнага MUD — RMUD свет Трох Лун. У апошнія гады жыцця распрацоўваў свой MUD па казачнай Еўропе.
«Што? Дзе? Калі?»[правіць | правіць зыходнік]
У спартыўным «Што? Дзе? Калі?» гуляў за каманды «Малы шлем» (кап. Д. Бяляўскі), «СПС» (кап. І. Бер), «Гульняманія» (кап. Ганна Майсюк), з 2005 г. - капітан каманды «ЛКГ-Гульняманія», сучасная назва - «ЛКГ». Найвышэйшае дасягненне - 2-3 месцы на чэмпіянаце Расіі 2009 года. З 1 студзеня 2006 года каманда «ЛКГ» пастаянна ўваходзіць у першую дзесятку рэйтынгу MAK, 1 сакавіка 2010 года паднялася на другое месца[2]. Арганізатар кубка тэматычных эрудыт-квартэтаў па фантастыкі ад часопісаў «Лепшыя камп'ютарныя гульні» і «Свет фантастыкі» ў 2007—2008 гадах[3] і Кубка ЛКГ па «Што? Дзе? Калі?» (2009)[4]. У складзе маскоўскай каманды «Нямчынаўка» (кап. Ганна Майсюк) выйграў першы супермарафон па «Што? Дзе? Калі?» (Адэса, 19-20 красавіка 2002 г.)[5].
Зноскі
- ↑ Акелла — Навіны 08.02.2007 Архівавана 2 студзеня 2016.
- ↑ Рэйтынг каманд «Што? Дзе? Калі?». Каманда «ЛКГ» — вынікі выступленняў, месца ў рэйтынгу.
- ↑ ЛКГ Эрудыт-квартэт
- ↑ Кубак ЛКГ-2009 по ШДК
- ↑ Ю. Хайчин, 24 гадзіны, якія ўзрушылі «Акварыум» знаўцаў(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 кастрычніка 2007. Праверана 24 сакавіка 2010.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- - блог у «Жывым часопісе», які вёў Андрэй Ленскі
- Хатняя старонка
- Артыкулы ў часопісе ЛКГ
- Часопіс «Magister Ludi»
- Фэнзін «PAL 1»
- Мюзікл «Несуны»
- Мюзікл «Адна Вежа»
- Апавяданні «Праца па спецыяльнасці» і «Вартавы» з цыкла «Кладашукальнік»
- «Песні Джасіна Натаэля» (па матывах Роберта Джордана), акорды Я. Якімавай
- «Курс маладога перакладчыка (для пачынаючага перакладчыка мастацкіх тэкстаў і камп'ютарных гульняў з англійскай)» на сайце «Ролемансэр» Архівавана 20 красавіка 2006.
- Нататкі на Сайце свабодных гульнявых камунікацый «Аляксандр VI» Архівавана 27 студзеня 2006.
- «Сусвет Майлза і ролевыя гульні» (даклад на Фарконе-2002) Архівавана 3 студзеня 2010.
- «Знаўцы і ралевікі» (артыкул на сайце «Орк-клуб») Архівавана 2 студзеня 2016.
- «Тыпавыя легенды пачынаючага іграка» (артыкул у «PAL1» № 2) Архівавана 18 мая 2013.
- Заклінанні Эйкіна Аднавухага (распрацоўка для AD&D другой рэдакцыі, 1994) Архівавана 1 лютага 2012.
- Пытанні Андрэя Ленскага ў інтэрнэт-базе пытанняў «Што? Дзе? Калі?» Архівавана 5 чэрвеня 2010.
- Асабістая картка іграка на сайце рэйтынгу МАК
- Персанальная старонка на сайце «Анекдоты з Расіі»
- Інтэрв'ю Андрэя Ленскага Еве Маразоўскай Архівавана 28 чэрвеня 2011.
- Некралог на сайце ЛКГ
- Некралог на сайце «Зіланткона» Архівавана 4 сакавіка 2010.