Антон Уладзіміравіч Станкевіч

Антон Уладзіміравіч Станкевіч
Антон Уладзіміравіч Станкевіч
Дата нараджэння	13 чэрвеня 1862
Месца нараджэння	Губіна, Дзісенскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	17 кастрычніка 1919 (57 гадоў)
Месца смерці	Арлоўская губерня, РСФСР[d];
Месца пахавання	Некропаль каля Крамлёўскай сцяны;
Альма-матар	Віленскае ваеннае вучылішча[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; РСФСР[d];
Прыналежнасць	Расійская імперыя і РСФСР[d]
Званне	генерал-маёр
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;
Узнагароды і званні

Антон Уладзіміравіч Станке́віч (7 ліпеня^[1]^[2] ці 13 чэрвеня^[3] 1862 — 17 кастрычніка^[3] 1919) — расійскі і савецкі ваенны дзеяч, удзельнік Першай сусветнай і Грамадзянскай войнаў, генерал-маёр (1917).

Біяграфія

Нарадзіўся ў маёнтку Губіна (сучасная вёска ў Пастаўскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі) ў дваранскай сям’і. Атрымаў хатнюю адукацыю. На ваеннай службе з 1878 года. У 1880 годзе скончыў Віленскае пяхотнае юнкерскае вучылішча. Камандаваў ротай, батальёнам. Скончыў афіцэрскую стралковую школу^[3]. У час Першай сусветнай вайны ў 1914—1917 гадах камандаваў 329-м пяхотным Бузулукскім палком^[3]. У 1917 годзе быў прызначаны камандуючым брыгадай 62-й пяхотнай дывізіі і атрымаў званне генерал-маёр^[3].

У 1918 годзе А. У. Станкевіч добраахвотна ўступіў у Чырвоную Армію. З 1919 года прымаў удзел у баявых дзеяннях на Паўднёвым фронце. Займаў пасады камандзіра атрада, дывізіі, групы войскаў, у чэрвені — кастрычніку 1919 года — памочніка камандуючага 13-й арміяй. 13 кастрычніка 1919 года ў час баёў каля горада Арол трапіў у палон да белых. Адмовіўся супрацоўнічаць з імі і 17 кастрычніка па прыгавору ваенна-палявога суда быў павешаны.

Пасля разгрому белых пад Арлом цела А. У. Станкевіча было перавезена ў Маскву і пахавана ў магіле каля Крамлёўскай сцяны на Краснай плошчы.

Узнагароды

Ордэн Святога Станіслава 2-й ступені (1905)
Ордэн Святой Ганны 2-й ступені (1908)
Ордэн Святога Уладзіміра 4-й ступені (1911)
Залатая зброя з надпісам «За храбрасць» (1915)
Ордэн Чырвонага Сцяга (1920, пасмяротна)

Літаратура

Станке́віч Антон Уладзіміравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 149. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Станке́віч Антон Уладзіміравіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 684. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

Герои Красной Армии! Генерал Станкевич Антон Владимирович (нявызн.). Межрегиональный общественный фонд содействия стратегической безопасности. (руск.)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] БелЭн 2002.

[FOOTNOTEБеларусь1995-2] Беларусь 1995.

[FOOTNOTEГерои_Красной_Армии-3] а ^б ^в ^г ^д Герои Красной Армии.

[1]

[2]

[3]