Перайсці да зместу

Аповесці Белкіна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аповесці нябожчыка Івана Пятровіча Белкіна
Повѣсти покойнаго Ивана Петровича Бѣлкина
Выданне
Жанр зборнік
Аўтар Аляксандр Сяргеевіч Пушкін
Мова арыгінала руская
Дата напісання 1830
Дата першай публікацыі 1831
Лагатып Вікікрыніц Тэкст твора ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Апо́весці нябо́жчыка Іва́на Пятро́віча Бе́лкіна» – цыкл аповесцей Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна, выпушчаны ім без указання імя сапраўднага аўтара, то-бок самога Пушкіна.

Кніга складаецца з прадмовы выдаўца і 5 аповесцей:

Гісторыя стварэння

[правіць | правіць зыходнік]

«Аповесці Белкіна» — першы завершаны празаічны твор Пушкіна. Усе аповесці напісаны ў сяле Вялікае Болдзіна ўвосень 1830 года. Згодна з датыроўкай аўтара, аповесці скончаны:

  • «Трунар» — 9 верасня;
  • «Станцыйны наглядчык» — 14 верасня;
  • «Паненка-сялянка» — 20 верасня;
  • «Стрэл» — 14 кастрычніка;
  • «Мяцеліца» — 20 кастрычніка.

Прадмова «Ад выдаўца» датуецца меркавана другой паловай кастрычніка або 31 кастрычніка — пачаткам лістапада 1830 года (гл. каментарыі Б. В. Тамашэўскага да VI тома «Полного собрания сочинений в 6 томах»).

Упершыню ўвесь цыкл аповесцей, уключна з «выдавецкай» прадмовай, быў апублікаваны ў кнізе «Повести покойного Ивана Петровича Белкина, изданные А. П.» (СПб., 1831).

Іван Пятровіч Белкін

[правіць | правіць зыходнік]

Іван Пятровіч Белкін — літаратурная маска, выдуманая Пушкіным: малады памешчык, які займаўся ў вольны час пісьменніцтвам і памёр у 1828 годзе, 30 гадоў з роду ад прастуднага захворвання. Апрача цыклу аповесцей, Белкін выступіў як аўтар хронікі «Гісторыя сяла Гарухіна».

Уступ, які ўтрымлівае нібыта выдавецкае тлумачэнне і ліст памешчыка, суседа Белкіна, з аповедам пра яго.

Выдавецкае слова напісана з доляй гумару. Напрыклад, у пачатку ўступу выдавец піша пра ліст: «Змяшчаем яго без усякіх змен і заўваг…», аднак да ліста далей дададзены дзве заўвагі і схавана частка тэксту. Гэта стварае гульнявы вобраз «прастадушнага» ці «наіўнага» выдаўца, які быццам бы не заўважыў супярэчнасці ва ўласных словах. Таксама ў лісце напісана: «…ліст Ваш ад 15-га гэтага месяца атрымаць меў я гонар 23 таго ж месяца…», але падпісаны ён 16 лістапада — атрымліваецца, што адказ быў напісаны да атрымання самога ліста.

Мастацкія асаблівасці

[правіць | правіць зыходнік]

Пушкін пісаў кожную аповесць у тым ці іншым існым на той час кірунку ў рускай літаратуры: «Стрэл» — рамантызм; «Мяцеліца», «Станцыйны наглядчык» і «Паненка-сялянка» — сентыменталізм; «Трунар» — змяшчае элементы гатычнай аповесці (рамантызм). У творах лёгка ўлоўная тэма «маленькага чалавека», якая праяўляецца, напрыклад, у аповесці «Станцыйны наглядчык». У савецкім літаратуразнаўстве была зроблена выснова пра рэалістычнасць «Аповесцей Белкіна»[1]: Пушкін «гуляе» тыповымі рысамі таго ці іншага кірунку, іранізуючы з іх, тым самым набліжаючы да рэальнасці.

Стаўленне сучаснікаў да ўсяго цыклу было вельмі пасрэднае[2][3].

Літаратурная крытыка

[правіць | правіць зыходнік]

Беларускія пераклады

[правіць | правіць зыходнік]

Беларускі пераклад «Аповесцей Белкіна» (аповесці «Трунар», «Станцыйны наглядчык», «Паненка-сялянка») быў зроблены Кузьмой Чорным. Поўны пераклад выдаваўся ў 1936[4] і 1938[5] гадах.

  1. Гиппиус, В. В. Повести Белкина Архівавана 20 лютага 2020. // Гиппиус В. В. От Пушкина до Блока / Отв. ред. Г. М. Фридлендер. М., Л.: Наука, 1966. С. 7—45.
  2. Повѣсти Бѣлкина (руск.). ЭНИ «Пушкин». ФЭБ «Русская литература и фольклор». Архівавана з першакрыніцы 1 сакавіка 2012. Праверана 12 ліпеня 2009.
  3. Варнеке, Б. В. Построение «Повестей Белкина»(руск.) // Варнеке, Б. В. Пушкин и его современники: Материалы и исследования / Александр Сергеевич Пушкин. — Л.: Издательство АН СССР, 1930. — В. 38/39. — С. 162—168. Архівавана з першакрыніцы 25 красавіка 2019.
  4. Пушкін, А. С. Выбраная проза
  5. Пушкін, А. С. Аповесці нябожчыка Івана Пятровіча Белкіна