Арбаліт
Выгляд
Арбалі́т[1] — будаўнічы матэрыял, лёгкі бетон з арганічнымі напаўняльнікамі.

Арбаліт вырабляецца на аснове цэментнага вяжучага (звычайна — раствор высакаякаснага партландцэменту ў вадзе) у з сумесі арганічнымі напаўняльнікамі і хімічнымі дабаўкамі. У якасці напаўняльнікаў выкарыстоўваюцца адыходы дрэваапрацоўкі, кастра і інш.
Уласцівасці[2]
[правіць | правіць зыходнік]- Сярэдняя шчыльнасць — 400—850 кг/м³
- Трываласць пры сцісканні — 0,5—1,0 МПа
- Трываласць на згіб — 0,7—1 МПа
- Цеплаправоднасць — 0,008—0,17 Вт/(м*с)
- Марозаўстойлівасць — 25—50 цыклаў
- Водапаглынанне — 40—85 %
- Вогнетрываласць — 0,75—1,5 гадзін
- Біялагічная ўстойлівасць — V група
- Гукапаглынанне — 0,17—0,8 у паласе частот 126—2000 Гц
Выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]З арбаліту вырабляюць сценавыя блокі, пліты, панэлі і інш. Выкарыстоўваецца ў будаўніцтве малапавярховых пабудоў рознага прызначэння.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Арбалі́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 457. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
- Арболи́т / Бужевич Г. А. // Т. 2. Ангола — Барзас. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 165. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Арболи́т // Новый политехнический словарь (руск.) / Гл. ред. А. Ю. Ишлинский. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2000. — С. 28. — 671 с. — 15 000 экз. — ISBN 5-85270-322-2.
- Арболи́т // Политехнический словарь (руск.) / Редкол.: А. Ю. Ишлинский (гл. ред.) и др. — 3-е изд., перераб. и доп. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 32. — 656 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-003-7.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Арболит — за этим материалом будущее в малоэтажном строительстве // Сайт Greenologia.ru (руск.)
- ГОСТ 19222-84 Арболит и изделия из него. Общие технические условия (руск.)
![]() |
Арбаліт на Вікісховішчы |
---|