Арнольд Бёклін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Арнольд Бёклін
ням.: Arnold Böcklin
Фатаграфія
Аўтапартрэт, 1873
Дата нараджэння 16 кастрычніка 1827(1827-10-16)
Месца нараджэння
Дата смерці 16 студзеня 1901(1901-01-16) (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Angela Pascucci[d]
Дзеці Arnold Böcklin the Younger[d], Maria Böcklin[d], Chiara Böcklin[d], Carlo Böcklin[d] і Hans Böcklin[d]
Род дзейнасці мастак, скульптар, выкладчык універсітэта, рысавальнік
Месца працы
Жанр гістарычны жывапіс
пейзаж
партрэт
Вучоба
Мастацкі кірунак сімвалізм
Уплыў на Джорджа дэ Кірыко
Узнагароды
Bavarian Maximilian Order for Science and Art
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арнольд Бёклін (ням.: Arnold Böcklin; 16 кастрычніка 1827, Базель, Швейцарыя16 студзеня 1901, Сан-Даменіка-дзі-Ф'езоле, Італія) — швейцарскі жывапісец, графік, скульптар; адзін з выбітных прадстаўнікоў сімвалізму ў еўрапейскім выяўленчым мастацтве XIX стагоддзя.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Акадэміі мастацтваў у Дзюсельдорфе ў тэарэтыка мастацтва А. фон Гільдэбранта і пейзажыста І. В. Шырмера (18451847), затым у Мюнхене, дзе прыцягнуў увагу графа Шака. Распачаў адукацыйнае падарожжа па Швейцарыі, Нідэрландах і Францыі. Першапачаткова займаўся ляндшафтным жывапісам, аднак з часам перайшоў у міфалагічную тэматыку. У 18501857 гадах працаваў у Рыме. У 18601862 гадах быў прафесарам у Акадэміі мастацтваў у Веймары. Апошнія гады працаваў напераменку ў Базелі і ў Італіі. Аказаў уплыў на такіх прадстаўнікоў сюррэалізму, як Макс Эрнст, Сальвадор Далі, Джорджа дэ Кірыко.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

«Востраў мёртвых»

Карціны Бёкліна, яркія і кідкія сваімі колерамі, напісаныя галоўным чынам тэмперай. У карцінах Бёкліна выступае выдуманы свет, часта знарочыста таямнічы. Спачатку Бёклін пісаў рамантычныя пейзажі з міфалагічнымі постацямі, затым — фантастычныя сцэны з німфамі, марскімі пачварамі і г. д. («Трытон і Нерэіда», 18731874).

Познія кампазіцыі («Востраў мёртвых», 1880, Мастацкі музей, Базель; у пачатку XX ст. рэпрадукцыі з яе былі вельмі папулярныя), дзе фантастычная сімволіка спалучаецца з натуралістычнай дакладнасцю дэталяў, паўплывалі на фармаванне нямецкага сімвалізму і югендштылю.

Лепшыя працы:

  • «Востраў мёртвых» (1880, Мастацкі музей, Базель)
  • «Трытон і Нерэіда» (1873—1874, Мастацкі музей, Базель)
  • «Фаўн у чаротах» (у мюнхенскай Пінакатэцы)
  • «Адпачываючая Венера»
  • «Паляванне амазонак» (у Базелі),
  • «Барацьба цэнтаўраў»
  • «Палі блажэнных» (Нацыянальная галерэя ў Берліне)
  • «Свяцілішча Геркулеса» (у Брэслаў)
  • «Наяды» (у Базелі)
  • «Віла на марскім беразе» (галерэя Шака ў Мюнхене)
  • «Хвалі» (Мюнхен, Пінакатэка)
  • «Вясновы лівень» (Дрэздэн)

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Е. Д. Федотова. Бёклин. Москва: Белый Город, 2001. ISBN 5-7793-0446-7

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]