Арнольд Бёклін

Арнольд Бёклін
ням.: Arnold Böcklin
Аўтапартрэт, 1873
Дата нараджэння	16 кастрычніка 1827(1827-10-16)
Месца нараджэння	Базель, кантон Базель-Штат, Швейцарыя[…]
Дата смерці	16 студзеня 1901(1901-01-16) (73 гады)
Месца смерці	Ф’езоле[d], правінцыя Фларэнцыя[d], Таскана, Італія
Месца пахавання	Cimitero Evangelico agli Allori[d] Grave of Arnold Böcklin[d]
Грамадзянства	Швейцарыя
Жонка	Angela Pascucci[d]
Дзеці	Arnold Böcklin the Younger[d], Maria Böcklin[d], Chiara Böcklin[d], Carlo Böcklin[d] і Hans Böcklin[d]
Род дзейнасці	мастак, скульптар, выкладчык універсітэта, рысавальнік, дызайнер
Месца працы	Веймарскі ўніверсітэт «Bauhaus»
Жанр	гістарычны жывапіс пейзаж партрэт
Вучоба	Дзюсельдорфская акадэмія мастацтваў
Мастацкі кірунак	сімвалізм
Уплыў на	Джорджа дэ Кірыко
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арнольд Бёклін (ням.: Arnold Böcklin; 16 кастрычніка 1827, Базель, Швейцарыя — 16 студзеня 1901, Сан-Даменіка-дзі-Ф'езоле, Італія) — швейцарскі жывапісец, графік, скульптар; адзін з выбітных прадстаўнікоў сімвалізму ў еўрапейскім выяўленчым мастацтве XIX стагоддзя.

Біяграфія

Вучыўся ў Акадэміі мастацтваў у Дзюсельдорфе ў тэарэтыка мастацтва А. фон Гільдэбранта і пейзажыста І. В. Шырмера (1845—1847), затым у Мюнхене, дзе прыцягнуў увагу графа Шака. Распачаў адукацыйнае падарожжа па Швейцарыі, Нідэрландах і Францыі. Першапачаткова займаўся ляндшафтным жывапісам, аднак з часам перайшоў у міфалагічную тэматыку. У 1850—1857 гадах працаваў у Рыме. У 1860—1862 гадах быў прафесарам у Акадэміі мастацтваў у Веймары. Апошнія гады працаваў напераменку ў Базелі і ў Італіі. Аказаў уплыў на такіх прадстаўнікоў сюррэалізму, як Макс Эрнст, Сальвадор Далі, Джорджа дэ Кірыко.

Творчасць

«Востраў мёртвых»

Карціны Бёкліна, яркія і кідкія сваімі колерамі, напісаныя галоўным чынам тэмперай. У карцінах Бёкліна выступае выдуманы свет, часта знарочыста таямнічы. Спачатку Бёклін пісаў рамантычныя пейзажі з міфалагічнымі постацямі, затым — фантастычныя сцэны з німфамі, марскімі пачварамі і г. д. («Трытон і Нерэіда», 1873—1874).

Познія кампазіцыі («Востраў мёртвых», 1880, Мастацкі музей, Базель; у пачатку XX ст. рэпрадукцыі з яе былі вельмі папулярныя), дзе фантастычная сімволіка спалучаецца з натуралістычнай дакладнасцю дэталяў, паўплывалі на фармаванне нямецкага сімвалізму і югендштылю.

Лепшыя працы:

• «Востраў мёртвых» (1880, Мастацкі музей, Базель)
• «Трытон і Нерэіда» (1873—1874, Мастацкі музей, Базель)
• «Фаўн у чаротах» (у мюнхенскай Пінакатэцы)
• «Адпачываючая Венера»
• «Паляванне амазонак» (у Базелі),
• «Барацьба цэнтаўраў»
• «Палі блажэнных» (Нацыянальная галерэя ў Берліне)
• «Свяцілішча Геркулеса» (у Брэслаў)
• «Наяды» (у Базелі)
• «Віла на марскім беразе» (галерэя Шака ў Мюнхене)
• «Хвалі» (Мюнхен, Пінакатэка)
• «Вясновы лівень» (Дрэздэн)

Літаратура

• Е. Д. Федотова. Бёклин. Москва: Белый Город, 2001. ISBN 5-7793-0446-7

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Арнольд Бёклін