Артур Хендэрсан

Артур Хендэрсан англ.: Arthur Henderson
Партыя	Лейбарысцкая партыя, Вялікабрытанія
Дзейнасць	палітык, прафсаюзны дзеяч
Нараджэнне	13 верасня 1863(1863-09-13)[…] Глазга, Glasgow[d], Ланаркшыр[d], Шатландыя, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Смерць	20 кастрычніка 1935(1935-10-20)[…] (72 гады) Лондан, Лонданскае графства, Англія, Вялікабрытанія
Дзеці	William Henderson, 1st Baron Henderson[d] і Arthur Henderson, Baron Rowley[d]
Узнагароды	Нобелеўская прэмія міру (1934) Wateler Peace Prize[d] (1933)

Артур Хендэрсан (англ.: Arthur Henderson, 1863, Глазга — 1935) — лідар Лейбарысцкай партыі Вялікабрытаніі.

У 1911—1934 сакратар лейбарысцкай партыі.

У перыяд Першай сусветнай вайны, у 1915—1917, Хендэрсан уваходзіў ва ўрады Асквита і Лойд Джорджа, у якасці міністра без партфеля, выступаў за «вайну да пераможнага канца».

Пасля заканчэння першай сусветнай падтрымліваў стварэнне Лігі Нацый. У 1924 годзе міністр унутраных спраў у першым лейбарысцкім кабінеце Макдональда; у 1929—1931 міністр замежных спраў у 2-м кабінеце Макдональда, якое ў 1929 аднавіў дыпламатычныя адносіны з СССР, разарваныя Вялікабрытаніяй у 1927. У 1932—1933 старшыня міжнароднай канферэнцыі па раззбраенні. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1934).