Арэвахач
Арэвахач (сімвалы «֍» або «֎» ; арм.: Արեւախաչ, гэта значыць «Сонечны крыж») таксама Патэразмахач (арм.: Պատերազմախաչ, «Крыж вайны»), Кер хач (арм.: Կեռ խաչ, «Крывы крыж»), у некаторых крыніцах таксама згадваецца як Армянскі сімвал вечнасці (арм.: Հավերժության նշան) — адзін з традыцыйных старажытных армянскіх знакаў, своеасаблівы від свастыкі. Цяпер арэвахач з'яўляецца неад'емнай часткай таксама армянскай хрысціянскай культуры, паступова перайшоўшы ў яе з прыняццем хрысціянства ў Арменіі.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Самыя раннія выявы свастыкі ў Арменіі адносяцца да неаліту (прыблізна 7000-5000 да н. э.). Галоўным значэннем арэвахача з'яўляецца Сонца, а адсюль і святло, рух жыцця (вечнасці), дабрабыту, радасці, вечнасці і ўдачы.
Арэвахач ў Старажытнай Арменіі наносіўся на зброю, прадметы паўсядзённага побыту, адзенне, сцягі і гербы, выкарыстоўваўся пры афармленні цэркваў.
Вельмі часта арэвахач сустракаецца ў каменнай разьбе Армянскага нагор'я.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
|
Армянскі сімвал вечнасці на Вікісховішчы |
|---|
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Abraham Shahinyan. Armenian khatchkars and it's endgraving (9-13 cent.) — Yerevan, 1970. (арм.)
- Artak Movsisyan. Armenia at 3rd millennium BC — Yerevan: Jason publishing house, 2005 (арм.)
