Аснова слова

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Аснова — абавязковы і пастаянны элемент марфемнай будовы слова, які з'яўляецца сродкам выражэння лексічнага значэння слова. Аснова ў зменных словах проціпастаўляецца афіксам, як пераменнаму сегменту, які выражае граматычнае значэнне.

Тыпы асноў[правіць | правіць зыходнік]

  • Аснова словаформы — частка слова без канчатка.
  • Аснова слова – частка слова без канчатка і формаўтваральных суфіксаў. Пастаянная, нязменная частка слова, ад якой утвараюцца новыя словы.

Суплетыўныя асновы[правіць | правіць зыходнік]

Сустракаюцца выпадкі, калі суадносныя граматычныя формы маюць розныя асновы (я — мяне, мне, мною). Такія асновы называюцца суплетыўнымі. Суплетывізм — адзін са сродкаў утварэння пэўных формаў слова, напрыклад склону (мы — нас), ліку (чалавек — людзі), ступені параўнання (добры — лепшы), трывання (класціся — легчы, браць — узяць). Суплетывізм асноў характэрны для назоўнікаў, займеннікаў, прыслоўяў, дзеясловаў.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская граматыка: У 2 ч. — Мінск: Навука і тэхніка. — Ч. 1. Фаналогія Арфаэпія. Марфалогія. Словаўтварэнне. Націск, 1985.
  • Шакун Л. М. Словаўтварэнне. — Мінск: Вышэйшая школа, 1978.
  • Шуба П. П. Сучасная беларуская мова. Марфаналогія. Марфалогія. — Мінск, 1987.