Асноўнае багаслоўе

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Асноўнае багаслоўе, апалагетыка, адна з галоўных вучэбных дысцыплін у праваслаўных духоўных навучальных установах. У курсе асноўнага багаслоўя вывучаюцца паняцце аб рэлігіі, яе сутнасць і паходжанне, розныя атэістычныя гіпотэзы паходжання і сутнасці рэлігіі і іх крытыка, доказы праўдзівасці быцця Бога, гэта значыць асноўныя палажэнні хрысціянскай веры.

Да асноўных задач курсу адносяць:

  • падаванне фундаментальных асноў хрысціянскага веравучэння,
  • прадставіць у сістэматычным выкладзе тыя аснаванні або доказы, на якіх і якімі апраўдваецца вера хрысціяніна ў безумоўную ісціну карэнных асноў рэлігійна-хрысціянскага вучэння,
  • паказаць негрунтоўнасць адмаўлення хрысціянскіх ісцін са боку супраць-рэлігійных і супраць-хрысціянскіх гледжанняў.

Асноўнае багаслоўе служыць уводзінамі ў вывучэнне іншых багаслоўскіх дысцыплін. Асаблівасцю выкладання дадзенага курсу з'яўляецца практычна поўная адсутнасць спасылак на аўтарытэт Святога Пісання т. е. абгрунтаванне веравучэння з дапамогай рацыянальных сродкаў.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Михаил (Мудьюгин), архиеп. Введение в Основное богословие. — М.,1995.
  • Августин, архим. Руководство к основному богословию. — М.,1894.
  • Зеньковский В., прот. Апологетика. — Париж.,1957.
  • Рождественский Н. П. Курс основного богословия. — СПб.,1893
  • Осипов А. И. Путь разума в поисках истины
  • Булгаков С. Н.. СВЕТ НЕВЕЧЕРНИЙ. Созерцания и умозрения
  • Серафим (Роуз), иером. Душа после смерти, пер. с англ. М., 1984.
  • Зеньковский В.,прот. Апологетика. Рига, 1992.
  • Глаголев С. О происхождении и первобытном состоянии рода человеческого. М., 1984.
  • Моррис Г. Библейские основания современной науки. СПб.,1995.