Ахлакратыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Ахлакратыя (стар.-грэч.: ὀχλοκρατία; ад ὄχλος — натоўп + κράτος — улада) — улада натоўпу; сітуацыя мяцяжоў, пагромаў, буйных вулічных беспарадкаў, у якіх натоўп выступае гаспадаром становішча. Характарызуецца праяўленнем самых ганебных намераў і дзеянняў (збіванні, бяссудныя забойствы, бяссэнсавыя разбурэнні) і да т.п. 2) Улада грамадска-палітычных груповак, якія апелююць да папулісцкіх настрояў у іх найбольш прымітыўных варыянтах. Іх палітыка вызначаецца зменлівасцю, імкненнем улавіць і адлюстраваць імгненныя грамадскія настроі. Ахлакраты - гэта пераважна «людзі з народа», якія незадаволены сваім статусам і гатовы да неадкладных дзеянняў. Каб шырокія масы зразумелі іх, ахлакраты крайне спрашчаюць складаныя грамадскія праблемы, імкнуцца справакаваць масавы запал. Недахоп уяўлення, палітычнай кампетэнцыі, няўтольная прага да ўлады, падштурхоўвае іх на разнастайныя ўнутрыпалітычныя і знешнепалітычныя авантуры. Гэта робіць ахлакратыю адной з найбольш небяспечных палітычных з'яў, здольных прывесці грамадства да агульнанацыянальнай катастрофы. Працяглае знаходжанне ахлакратаў ва ўладзе стварае мноства тупіковых сітуацый; іх лавінападобнае назапашванне ў выніку пазбаўляе ахлакратаў улады звычайна прымусовым шляхам.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чалавек і грамадства: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 1998. ISBN 985-11-0108-7