Анатоль Аляксандравіч Воінаў

Анатоль Аляксандравіч Воінаў
Анатоль Аляксандравіч Воінаў
Дата нараджэння	11 снежня 1934
Месца нараджэння	Менск, БССР, СССР;
Дата смерці	19 сакавіка 1995 (60 гадоў)
Грамадзянства	БССР;
Бацька	Аляксандр Пятровіч Воінаў
Альма-матар	БНТУ;
Працы і дасягненні
Месца працы	Белдзяржпраект; БНТУ;
Навуковая ступень	кандыдат архітэктуры (1967)
Навуковае званне	дацэнт;
Партыя	КПСС;
Працаваў у гарадах	Мінск
Прэміі
Узнагароды

Анатоль Аляксандравіч Воінаў (11 снежня 1934, г. Менск — 19 сакавіка 1995) — беларускі архітэктар, гісторык архітэктуры, педагог. Кандыдат архітэктуры (1967), дацэнт (1968)^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і архітэктара Аляксандра Воінава. Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут ў 1958 годзе. З 1958 года працаваў у інстытуце Белдзяржпраект. З 1963 года — старэйшы выкладчык, дацэнт кафедраў архітэктуры і горадабудаўніцтва, з 1983 года — загадчык кафедры архітэктуры жылых і грамадскіх будынкаў, з 1985 года — дэкан архітэктурнага факультэта Беларускага політэхнічнага інстытута^[2].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1960 года. Член КПСС з 1980 года. Пражываў у г. Мінску^[2].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя працы: Інстытут матэматыкі АН БССР (1964), лабараторны корпус Інстытута фізікі АН БССР (1963), 1-я чарга Вылічальнага цэнтра ЦСУ БССР на Партызанскім праспекце (1965) у Мінску, 120-кватэрныя жылыя дамы ў Светлагорску (1966). Удзельнічаў у распрацоўцы серыі № 1-434 тыпавых праектаў жылых дымоў, праектаванні зон адпачынку ў раёнах возера Нарач і Заслаўскага вадасховішча.

Навуковыя працы ў галіне гісторыі савецкай архітэктуры: навучальны дапаможнік «Гісторыя архітэктуры Беларусі. Савецкі перыяд» (Мінск, 1975), манаграфіі — «Жыллёвае будаўніцтва ў БССР» (Мінск, 1980, 1985), «Архітэктура Савецкай Беларусі» (Мінск, 1973, 1986 у аўтарскім калектыве).

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Дзяржаўная прэмія БССР 1980 года за двухтомнае выданне па гісторыі архітэктуры Беларусі (з У. А. Чантурыя).

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Архитектура Советской Белоруссии. — М., 1973 (в соавт.)
Дом правительства Белорусской ССР. — Мн., 1975 (совм. с С. Ф. Самбуком)
И. Г. Лангбард. — Мн., 1976
Жилищное строительство в Белорусской ССР. — Мн., 1980

Зноскі

↑ Воинов Анатолий Александрович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — 737 с. — 50 000 экз.
↑ ^а ^б Воинов Анатолий Александрович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Воинов Анатолий Александрович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
Воінаў Анатоль Аляксандравіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
Воинов Анатолий Александрович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — 737 с. — 50 000 экз.

[БС-1] Воинов Анатолий Александрович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — 737 с. — 50 000 экз.

[АСБ-2] а ^б Воинов Анатолий Александрович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

[1]

[2]