Аляксандр Андрэевіч Спіцын

Аляксандр Андрэевіч Спіцын
Аляксандр Андрэевіч Спіцын
	руск.: Александр Андреевич Спицын
Дата нараджэння	14 (26) жніўня 1858
Месца нараджэння	Яранск, Расійская імперыя;
Дата смерці	17 верасня 1931 (73 гады)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Смаленскія праваслаўныя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Род дзейнасці	краязнавец, археолаг
Навуковая сфера	археалогія і гісторыя
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт; Расійская Імператарская археалагічная камісія;
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук і член-карэспандэнт АН СССР[d] (1927)
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт;
Навуковы кіраўнік	Konstantin Bestuzhev-Ryumin[d]
Вядомыя вучні	Mikhail Artamonov[d] і Boris Piotrovsky[d]
Член у	Акадэмія навук СССР[d]; Імператарскае Рускае археалагічнае таварыства[d];

Аляксандр Андрэевіч Спі́цын^[2] (руск.: Александр Андреевич Спицын; 14 (26) жніўня 1858 — 17 верасня 1931) — рускі і савецкі гісторык і археолаг, член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1927).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Яранск Вяцкай губерні Расійскай імперыі ў сям’і служачага. Праз некалькі гадоў пасля смерці бацькі сям’я Спіцыных пераехала ў Кацельніч, а затым у Вятку, дзе Аляксандр паступіў у мужчынскую гімназію^[3]. Гімназію А. А. Спіцын скончыў у 1878 годзе і адразу паступіў на гісторыка-філалагічны факультэт Санкт-Пецярбурскага ўніверсітэта. Скончыўшы ўніверсітэт у 1882 годзе вярнуўся Вятку, дзе працаваў выкладчыкам гісторыі ў Вяцкай жаночай гімназіі^[3]. У 1892 годзе А. А. Спіцын быў запрошаны ў Санкт-Пецярбург і прызначаны членам Расійскай Імператарскай Археалагічнай камісіі. У 1909 годзе пачаў чытаць курс лекцый па рускай археалогіі ў Пецярбургскім універсітэце, у 1914 годзе і ў Петраградскім археалагічным інстытуце. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі А. А. Спіцын стаў членам Дзяржаўнай акадэміі гісторыі матэрыяльнай культуры з дня яе заснавання ў 1918 годзе. Таксама ў у 1919 і 1920 гадах чытаў лекцыі на настаўніцкіх курсах у Пецярбургу, Ноўгарадзе, на музейных курсах у Маскве^[3]. У 1929 годзе абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі навук СССР.

Памёр А. А. Спіцын 17 верасня 1931 года і быў пахаваны на Смаленскіх могілках.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

А. А. Спіцын займаўся вывучэннем усходне-славянскай старажытнасці. Адным з першых пачаў спалучаць археалогію з гісторыяй. Склаў картатэку археалагічных помнікаў на тэрыторыі былога СССР. Абагульніў і апублікаваў матэрыялы раскопак, праведзеных у басейне Нёмана В. Шукевічам, Ф. В. Пакроўскім, Э. А. Вольтэрам. Склаў першыя навуковыя кіраўніцтвы па археалагічных разведках і раскопках.

Зноскі

↑ ^а ^б Спицын Александр Андреевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ БелЭн 2002.
↑ ^а ^б ^в Пассек Т. С., Латынин Б. А. К столетию со дня рождения А. А. Спицына (1858—1958) // Советская археология : журнал. — М.: Издательство Академии наук СССР, 1958. — № 3. — С. 3—6. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Скалабан В. У. Спіцын Аляксандр Андрэевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 117. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Спицын Александр Андреевич // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
Пассек Т. С., Латынин Б. А. К столетию со дня рождения А. А. Спицына (1858—1958) // Советская археология : журнал. — М.: Издательство Академии наук СССР, 1958. — № 3. — С. 3—6. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Спицын Александр Андреевич // Проект «Открытая археология» (руск.)

[_03ca2131cc96bba7-1] а ^б Спицын Александр Андреевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[FOOTNOTEБелЭн2002-2] БелЭн 2002.

[100л-3] а ^б ^в Пассек Т. С., Латынин Б. А. К столетию со дня рождения А. А. Спицына (1858—1958) // Советская археология : журнал. — М.: Издательство Академии наук СССР, 1958. — № 3. — С. 3—6. (руск.)

[1]

[2]

[3]