Аляксандр Іванавіч Рэмер
| Аляксандр Іванавіч Рэмер | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 1856 |
| Дата смерці | невядома |
| Альма-матар | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Аляксандр Іванавіч Рэмер (1856 — ?) — грамадзянскі інжынер і архітэктар часоў Расійскай імперыі[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў 1856 годзе. Выхоўваўся ў Дынабургскім рэальным вучылішчы. У 1876 годзе паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча, па сканчэнні якога ў 1882 годзе атрымаў званне грамадзянскага інжынера і права на чын X класа[1].
Прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Пасля вучобы А. Рэмер быў прызначаны малодшым інжынерам гродзенскага губернскага праўлення. Ён загадваў адведзеным яму раёнам і выконваў розныя тэхнічныя даручэнні, а потым быў пераведзены малодшым архітэктарам у валынскае губернскае праўленне ў 1884 годзе[1]. У гэты час Аляксандр Іванавіч, акрамя звычайных прац па даручаным яму раёне, не раз удзельнічаў у міжнародных камісіях па збудаванні і аднаўленні дзяржаўных памежных знакаў[1].
Прыватная яго дзейнасць заключалася галоўным чынам у складанні чарцяжоў і праектаў, а таксама і ў рамонтных працах[1].
У 1888 годзе Аляксандр Іванавіч быў пераведзены губернскім інжынерам у Волагду. Тут ён па ўласным праекце ўзвёў будынак майстэрняў для малалетніх злачынцаў, перабудаваў пад прытулак «Яслі» ахвяраваны купцом Калеснікавым мураваны будынак[2] і ўдзельнічаў у санітарнай камісіі ў горадзе Волагдзе[3]. Акрамя сваіх прамых абавязкаў, Аляксандр Іванавіч не аднойчы замяшчаў губернскіх саветнікаў і займаў пасаду віцэ-губернатара[1].
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
У Гродзенскай губерні[правіць | правіць зыходнік]
.jpg)
.jpg)
На працягу 1882—1884 гадоў ажыццявіў наступныя праекты:
- Заканчэнне будаўніцтва яшчэ двух драўляных цэркваў у Брэсцкім і Кобрынскім паветах.
- Заканчэнне перабудовы мураванага каталіцкага касцёла ў праваслаўную царкву ў Бельскім павеце.
- «Каралеўскі» мост на сваях 42 сажаняў даўжыні ў Гродзенскай губерні.
- Пабудова драўлянай царквы Святой Сафіі ў вёсцы Страдзеч Брэсцкага павета — не захавалася.
- Пабудова драўлянай царквы ў Блошах.
- Праект іканастаса для царквы Прападобнай Параскевы Сербскай ў вёсцы Балаце Кобрынскага павета (1880-я)[4].
- Праект перабудовы Свята-Пакроўскай царквы ў вёсцы Дзеткавічах Кобрынскага павета (1884)[4].
- Праект Свята-Ільінскай царквы ў вёсцы Велікарыце Брэсцкага павета (1882) — не захавалася[4].
- Праект Свята-Уладзімірскай царквы ў вёсцы Чыжэўшчыне Кобрынскага павета (1884; у суаўтарстве з М. В. Раманавым[5]).
У Валынскай губерні[правіць | правіць зыходнік]
На працягу 1884—1888 гадоў займаўся наступным:
- Капітальны рэмонт і прыбудова да будынка павятовага казначэйства ў горадзе Ковелі (па гатовым праекце).
- Пабудова дзяржаўных памежных знакаў.
У Волагдзе[правіць | правіць зыходнік]
У 1888—1892 гадах ім былі пабудаваны[1]:
- Будынак для псіхічнахворых на 80 чалавек (па праекце І. Штрома)[6] у пасёлку Куўшынаве[7].
- Дом купца Свешнікава.
- Капітальны рамонт прыходскай царквы.
- Перабудова мураванага будынка пад прытулак «Яслі»[2].
- Прыбудова і капітальны рамонт дома купца Бутарава[8].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892
- ↑ а б Александро-Мариинский серебряный приют «ЯСЛИ» (руск.)
- ↑ Заключение старшего врача Вологодской губернской земской управы Ф. Ф. Ульриха и губернского инженера А. И. Ремера в санитарную комиссию городской управы о необходимости дополнительного замощения мостовых в г. Вологде (руск.)
- ↑ а б в Кулагин А. Н. Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания). // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 24. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2018. — С. 76
- ↑ Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. — С. 291
- ↑ Историческая справка о Вологодской областной психиатрической больнице (руск.)
- ↑ Образованная таким образом строительная комиссия поручила непосредственное производство работ гражданскому инженеру Ремеру, и 9 июня 1889 г. в сельце Кувшинове состоялась торжественная закладка новых зданий лечебницы для душевнобольных. (руск.)
- ↑ 13. Бывший мануфактурный магазин купца Буторова (руск.)