Бабініцкі сельсавет (Віцебскі раён)

З пляцоўкі Вікіпедыя
Бабініцкі сельсавет
Краіна Flag of Belarus.svg Беларусь
Уваходзіць у Віцебскі раён
Уключае 27 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Бабінічы
Дата ўтварэння 20 жніўня 1924
Насельніцтва (2009) 5 443
Часавы пояс UTC+03:00
Код аўтам. нумароў 2
Афіцыйны сайт

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Бабініцкі сельсавет.

Ба́бініцкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Віцебскага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок Бабінічы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Віцебскага раёна Віцебскай акругі БССР. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года сельсавет у Віцебскім раёне БССР. 15 лютага 1931 года ўключаны ў гарадскую рысу Віцебска. З 27 ліпеня 1937 года ў складзе адноўленага Віцебскага раёна БССР, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Ялагаўскага сельсавета[1]. 22 снежня 1960 года да сельсавета далучана частка скасаванага Ботаніцкага сельсавета (10 населеных пунктаў: Буева, Жабенцяі, Казанава, Кашалёва, Клішава, Максюткі, Мяльны, Палудзеткі, Прузы і Пышнякі), у склад Варонаўскага сельсавета перададзены 2 населеныя пункты (Абухава і Пушкары)[2]. 29 лістапада 1967 года ў гарадскую рысу Віцебска ўключаны вёскі Журжава, Сакалоўка, Себяхі і чыгуначная станцыя Віцьба[3]. У 1972 годзе ў склад сельсавета з Акцябрскага сельсавета перададзены 3 населеныя пункты (Білева, Селівоўшчына і Янапаль)[4]. 7 жніўня 1979 года ў склад сельсавета з Варонаўскага сельсавета перададзена вёска Агароднікі[5]. 27 снежня 1990 года з часткі сельсавета ўтвораны Тулаўскі сельсавет.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 5443 чалавекі[6], з іх 84,9 % — беларусы, 11,7 % — рускія, 1,2 % — украінцы, 0,6 % — палякі[7].

Склад[правіць | правіць зыходнік]

Па стану 1 студзеня 1947 года ў склад сельсавета ўваходзілі 11 населеных пунктаў. На 1 студзеня 1974 года ў складзе Бабініцкага сельсавета налічвалася 37 населеных пунктаў[8]. Зараз у склад сельсавета ўваходзяць 27 населеных пунктаў:

Зноскі

  1. ↑ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Витебской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  2. ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 22 снежня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 4 (924).
  3. ↑ Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР Аб уключэнні вёсак Журжава, Себяхі, Сакалоўка, чыгуначнай станцыі Віцьба Бабініцкага сельсавета і вёскі Давыдаўка Мазолаўскага сельсавета ў мяжу горада Віцебска ад 29 лістапада 1967 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1967, № 34 (1192).
  4. ↑ Рашэнні выканаўчага камітэта Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 17 снежня 1971 г. і 24 студзеня 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 8 (1346).
  5. ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 7 жніўня 1979 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1979, № 27 (1617).
  6. ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.) 
  7. ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.) 
  8. ↑ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.) . — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 43. — 248 с. — 10 000 экз.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1993. — С. 335. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-074-2.
  • Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1947. — 300 с. — С. 77.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Бабініцкі_сельсавет_(Віцебскі_раён)&oldid=4217868"