Баранавіцкае вытворчае баваўнянае аб’яднанне
| ААТ «БВБА» | |
|---|---|
| альтэрн.: Баранавіцкае вытворчае баваўнянае аб’яднаньне[1] | |
| Тып | Адкрытае акцыянернае таварыства |
| Заснаванне | 1963 |
| Ранейшыя назвы | Баранавіцкі баваўняны камбінат імя ЛКСМБ |
| Размяшчэнне |
 Беларусь, Брэсцкая вобласць, г. Баранавічы, вул. Фабрычная, 9 |
| Прадукцыя | баваўняная пража, тканіны, швейныя вырабы |
| Колькасць супрацоўнікаў | 2115 (2018)[2] |
| Матчына кампанія | канцэрн «Беллегпрам» |
| Сайт | blakit.by. |
ААТ «Баранавіцкае вытворчае баваўнянае аб’яднанне»[3] — беларуская кампанія па вытворчасці баваўнянай пражы, некаторых відаў тканін і швейных вырабаў. Адно з найбуйнейшых прадпрыемстваў лёгкай прамысловасці ў Рэспубліцы Беларусь[3] і адно з найбуйнейшых профільных прадпрыемстваў у Еўропе і СНД[4]. Рэалізуе прадукцыю пад гандлёвай маркай «Блакіт». Прадпрыемства размешчана на паўночным усходзе горада Баранавічы Брэсцкай вобласці.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Будаўніцтва Баранавіцкага баваўнянага камбіната пачалося ў 1960 годзе. Першыя 66 тысяч прадзільных верацёнаў былі ўведзены ў эксплуатацыю ў снежні 1963 г., магутнасці другой прадзільнай фабрыкі — у снежні 1965 года. У 1966 годзе была запушчана ткацкая фабрыка, у 1969 годзе — апрацоўчая вытворчасць. Пасля выхаду на праектную магутнасць прадпрыемства размяшчала 111 тыс. прадзільных і 17,3 тыс. круцільных верацёнаў (першая прадзільная вытворчасць), 132,6 тыс. верацёнаў (другая прадзільная вытворчасць), 3890 ткацкіх станкоў (ткацкая фабрыка) і магутнасцямі па вытворчасці 65,3 млн м² гатовых тканін у год. У 1970 годзе прадпрыемству было прысвоена імя ЛКСМБ.
У 1980 годзе камбінат быў ператвораны ў вытворчае аб’яднанне. 18 сакавіка 1981 года Баранавіцкі баваўняны камбінат імя ЛКСМБ быў узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга[5].
У 2001 годзе была створана асобная швейная вытворчасць, у 2005 годзе прадзільная фабрыка № 1 была ліквідаваная. 1 снежня 2011 года РУП «БВБА» было ператворана ў адкрытае акцыянернае таварыства. Да 1 студзеня 2022 года БВБА з’яўляецца рэзідэнтам свабоднай эканамічнай зоны «Брэст»[6][7]. Частка даўгоў прадпрыемства па крэдытах дзяржаўным банкам рэгулярна спісваецца[4][8].
У 2013 годзе на прадпрыемства, занепакоенае адтокам кадраў, была накіравана партыя працаўнікоў з Бангладэш. У 2014 годзе ткачы паскардзіліся на выплату заработнай платы, яна аказалася істотна ніжэй абяцанай, а кіраўніцтва прадпрыемства скардзілася на нізкую кваліфікацыю бангладэшскіх ткачоў[4].
У структуру кампаніі ўваходзяць[6]:
- Прадзільная вытворчасць;
- Ткацкая вытворчасць;
- Перапрацоўчая вытворчасць;
- Швейная вытворчасць;
- Гандлёвая кампанія «Блакіт»;
- Маскоўскі філіял.
Сучасны стан[правіць | правіць зыходнік]
У 2016 годзе кампанія вырабіла 4168 т. баваўнянай пражы, 42 026 тыс. М² баваўняных тканін, 533 тыс. М² нятканых матэрыялаў, 3297 тыс. швейных вырабаў; выручка ад рэалізацыі прадукцыі, работ, паслуг склала 67,7 млн руб. (каля 34 млн даляраў)[6]. У 2015 годзе чыстая страта склала 69,5 млрд недамінаваных рублёў (каля 3,5 млн даляраў), у 2016 годзе кампанія спрацавала з чыстым прыбыткам у 159 тыс. руб. (каля 80 тыс. даляраў)[6]. У 2016 годзе 59,4 % прадукцыі было рэалізавана на ўнутраным рынку, 40,6 % пастаўлена на экспарт у Расію, Украіну, Казахстан, Літву, Латвію, Эстонію, Польшчу, Чэхію[6].
Магутнасці фабрыкі дазваляюць перапрацоўваць 6,4 тыс. т. сыравіны ў год, вырабляючы 5,7 тыс. т. баваўнянай пражы і 80 млн м² суровых тканін[6]. На 1 студзеня 2017 года на прадпрыемстве працавала 2170 чалавек[6].
Прадпрыемства рэалізуе прадукцыю як на адкрытым рынку, так і праз сетку з 26 дылераў і 55 фірмовых магазінаў, уключаючы 9 крамаў, якія працуюць па дамове франчайзінгу[6].
У 2021 годзе дзяржава пагасіла частку даўгоў прадпрыемства[9].
Генеральныя дырэктары[правіць | правіць зыходнік]
- з 27 сакавіка 2023 — Ігар Анатолевіч Сысой[10].
Зноскі
- ↑ https://www.svaboda.org/a/1960286.html
- ↑ «Какие предприятия Барановичей больше всего уволили работников за пять лет» (руск.)(недаступная спасылка). Intex-press (11 мая 2018). Архівавана з першакрыніцы 16 верасня 2021. Праверана 16 верасня 2021.
- ↑ а б Лён 2009, с. 21.
- ↑ а б в Семь фактов о «динозавре», которого Лукашенко спасает больше 20 лет
- ↑ Ежегодник Большой Советской Энциклопедии, 1982 (вып. 26). М., «Советская энциклопедия», 1982. стр.32-33
- ↑ а б в г д е ё ж Информационный меморандум на сайте Госкомимущества Республики Беларусь(недаступная спасылка)
- ↑ История Архівавана 2 ліпеня 2019.
- ↑ Совмин вновь окажет господдержку БПХО(недаступная спасылка)
- ↑ ГОСУДАРСТВО ОПЛАТИТ ЧАСТЬ ДОЛГОВ ЦЕМЕНТНИКОВ И ГРОДНЕНСКОГО СТЕКЛОЗАВОДА(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2021. Праверана 16 верасня 2021.
- ↑ Упраўленцы мясцовай вертыкалі, дырэктары прадпрыемстваў і намеснікі міністраў. Кадравы дзень у Прэзідэнта // БелТА. 27 сакавіка 2023
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Лён (руск.) / сост. Л. В. Ловчая; под общ. ред. И. А. Голуба; худож. В. В. Котович. — Минск: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2009. — 168 с.: ил..
- Беларуская энцыклапедыя. Т. 2. — Мн., 1996. — С.293.
