Барбру Альвінг

Барбру Альвінг
Род дзейнасці	пісьменніца, журналістка, сцэнарыст, перакладчыца
Дата нараджэння	12 студзеня 1909(1909-01-12)
Месца нараджэння	Упсала, камуна Упсала, лен Упсала, Швецыя
Дата смерці	22 студзеня 1987(1987-01-22) (78 гадоў)
Месца смерці	Стакгольм, камуна Стакгольм, лен Стакгольм, Швецыя
Месца пахавання	Ytterselö cemetery[d]
Грамадзянства	Швецыя
Веравызнанне	каталіцтва
Бацька	Hjalmar Alving[d]
Маці	Fanny Alving[d]
Узнагароды і прэміі	Галоўная прэмія Дзевяці[d] (1975)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барбру Альвінг (швед. Barbro Alving, 12 студзеня 1909 — 22 студзеня 1987) — шведская журналістка, пісьменніца і феміністка. Часта друкавалася пад псеўданімам Bang.

Біяграфія

Нарадзілася ў горадзе Упсала ў 1909 г. і была малодшай дачкой пісьменніцы Фані Альвінг і выкладчыка скандынаўскіх моў і літаратуры Яльмара Альвінга. Калі Барбру было 7 гадоў, сям’я пераехала ў Стакгольм. Там Барбру паступіла ў школу Whitlockska samskolan, якую скончыла ў 1928 годзе.

C 1928 па 1931 год Барбру працавала рэдакцыйным сакратаром у штотыднёвым часопісе Idun, а ў 1934—1959 гг. — журналісткай у штодзённай газеце Dagens Nyheter. Ва ўзросце 27 гадоў яна вяла рэпартажы з Алімпійскіх гульняў-1936 у Берліне і з Грамадзянскай вайны ў Іспаніі. Па заданні Dagens Nyheter яна была на Савецка-фінляндскай вайне, рабіла рэпартажы падчас акупацыі Нарвегіі нямецкімі войскамі, Венгерскага паўстання 1956 года. У якасці замежнага карэспандэнта яна на працягу некалькіх гадоў ездзіла ў ЗША, В’етнам, Афрыку, на Далёкі Усход.

Стаўшы пацыфісткай, Барбру Альвінг перайшла ў каталіцтва. У 1950-х гг. яна ўдзельнічала ў кампаніі па недапушчэнні ўладання Швецыяй ядзернай зброяй. Паколькі галоўны рэдактар Dagens Nyheter быў прыхільнікам шведскай ядзернай праграмы, Барбру сышла з газеты і перайшла ў штотыднёвы часопіс Vecko-Journalen. З-за адмовы ўдзельнічаць у мерапрыемстве грамадзянскай абароны яна была на месяц пасаджана ў турму Лангхольмен ў Стакгольме, аб знаходжанні ў якой ў 1956 г. напісала кнігу Dagbok från Långholmen («Лангхольменскія дзённікі»).

Барбру Альвінг была ўражана дзейнасцю пісьменніцы Элін Вегнер і пасля яе смерці ў 1949 годзе пачала збіраць матэрыялы пра яе жыццё, якія пасля былі апублікаваныя ў біяграфіі Вагнер, напісанай Улай Ісаксан і Эрыкам Яльмарам Ліндэр.

Барбру напісала некалькі кніг, сярод якіх былі яе газетныя калонкі пад псеўданімам «Käringen mot strömmen» («Рабіць усё насуперак», літаральна: «Старая карга супраць цячэння»): яны былі апублікаваныя ў 1946—1973 гг. Яна таксама напісала некалькі сцэнарыяў.

У 1975 г. Барбру Альвінг была ўзнагароджана прэстыжнай прэміяй Таварыства Дзевяці. У гонар Барбру названы фемінісцкі часопіс Bang.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбру Альвінг