Бармы

Бармы з клада на месцы Старой Разані. XII — пачатак XIII ст.

Ба́рмы, ба́рма — шыйныя каралі або круглы каўнер на ўрачыстым убранні візантыйскіх імператараў 10—15 ст., рускіх вялікіх князёў і цароў (14—пач. 18 ст.).

Вырабляліся з золата, серабра, парчы і іншай тканіны, упрыгожваліся жэмчугам, самацветамі, выявамі святых. Надзяваліся на каранацыі і ўрачысты выхад.

На Русі бармы ўпершыню згадваюцца ў духоўнай грамаце Івана Каліты, пад назвай «оплечья» вядомы з 1216.

Літаратура

• Бармы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. С. 310—311.
• Бармы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.