Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні руск.: Борисъ Димитриевъ Давидовъ
Дата нараджэння 23 ліпеня (4 жніўня) 1899[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 9 мая 1984(1984-05-09) (84 гады)
Месца смерці
Пахаванне
  • Лясныя могілкі[d]
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, празаік, перакладчык
Грамадская дзейнасць
Партыя
Узнагароды
Нацыянальная прэмія Украіны імя Тараса Шаўчэнкі
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барыс Дзмітрыевіч Антаненка-Давідовіч (укр.: Борис Дмитрович Антоненко-Давидович; 23 ліпеня (4 жніўня) 1899, Засулля, цяпер Сумская вобласць, Украіна9 мая 1984) — украінскі пісьменнік.

Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Кіеўскі інстытут народнай асветы (1923).

Падзеі рэвалюцыі 1917 года, грамадзянскай вайны, аднаўленчы перыяд адлюстраваў у зборніках апавяданняў, нарысаў і аповесцяў «Зацярушаныя сілуэты» (1925), «Сіняя валошка» (1927), «Смерць» (1928), «Сапраўдны муж» (1929), «Людзі і вугаль» (1932). Маральна-этычная тэматыка ў рамане «За шырмай» (1957), выдаў зборнік апавяданняў і аповесцяў «Слова маці» (1960). Аўтар публіцыстычных, літаратура- і мовазнаўчых артыкулаў (зборнікі «Аб чым і як», 1962; «У літаратуры і каля літаратуры», 1964; «Як мы гаворым», 1970).

Рэпрэсіраваны ў 1935 годзе, рэабілітаваны ў 1956 годзе.

Прэміі і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Дзяржаўная прэмія Украіны імя Т. Шаўчэнкі 1992 (за зборнікі прозы розных гадоў «Смерць», «Сібірскія навелы», «Завышаныя ацэнкі», публ. 1991).

Выбраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]