Барыс Мікалаевіч Палеалог

Барыс Мікалаевіч Палеалог
маршалак шляхты Пружанскага павета 1907 — 1915
Архангельскі віцэ-губернатар[d] 1914 — 1916
Ковенскі віцэ-губернатар[d] 1916 — 1917
Спраўнік Ваўкавыскага павета 1905 — 1907
Нараджэнне	1877
Смерць	каля 20 лютага 1937(1937-02-20)
Род	Палеалогі
Бітвы	Грамадзянская вайна ў Расіі

Барыс Мікалаевіч Палеалог (руск.: Борис Николаевич Палеолог; 1877 — каля 20 лютага 1937) — дзяржаўны службовец.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1877 годзе. Родны брат Сяргея Палеалога, дзеяча рускай эміграцыі. З дваран Мінскай губерні, памешчык Пінскага павета.

У 1905—1907 гадах займаў пасаду спраўніка Ваўкавыскага павета, у 1907—1915 гадах — маршалка дваранства Пружанскага павета.

У 1914—1916 гадах віцэ-губернатар Архангельскай губерні. Стацкі саветнік.

На час працяглай службовай камандзіроўкі томскага губернатара Уладзіміра Мікалаевіча Дудзінскага ў Петраград у жніўні 1916 года быў прызначаны кіраўніком Томскай губерні. У 1916—1917 гадах віцэ-губернатар Ковенскай губерні.

У час Грамадзянскай вайны ўдзельнік белага руху. Служыў ва УСПР і Рускай Арміі да эвакуацыі Крыма. Эвакуіраваны з Еўпаторыі на тральшчыку «Т-412». У эміграцыі ў Францыі (?).

У міжваенны час валодаў маёнткамі Астравок і Варацэвічы Драгічынскага павета.

У справаздачы палескага ваяводы ад 11 снежня 1925 г. паведамлялася:

Самым важным манархічным дзеячам на тэрыторыі [Драгічынскага] павета з'яўляецца Барыс Палеолог, былы віцэ-губернатар Томскай губерні, уладальнік маёнткаў Астравок і Варацэвічы. Перапісваецца з рэдакцыямі газет «Русь» і «Новы Час», часта ездзіць у Брэст, дзе сустракаецца з Барысам Маймескулам. Арыгінальны тэкст (руск.)   Самым видным монархическим деятелем на территории [Дрогичинского] уезда является Борис Палеолог20, бывший вице-губернатор Томской губернии, владелец имений Островок и Вороцевичи. Переписывается с редакциями газет «Русь» и «Новое Время», часто ездит в Брест, где встречается с Борисом Маймескулом.

Д. Каймаў у пачатку XX ст. пакінуў такі ўспамін пра Барыса Палеалога ў сваіх дарожных нататках «Па палескім краі»:

Яшчэ па шляху да дому а. Настаяцеля я сустрэў свайго даўняга знаёмага, Барыса Мікалаевіча Палеалога. Барыс Мікалаевіч, у мінулым бліскучы гвардзейскі афіцэр, камергер Двара Яго Вялікасці і, нарэшце, Томскі губернатар, — вядзе ў наш час сціплы, замкнёны лад жыцця, амаль бязвыезна знаходзячыся ў сваім невялікім маёнтку «Астравок», размешчаным за дзве вярсты ад Янава. За час нашага знаёмства я неаднаразова меў гонар быць госцем старога арыстакрата, які вядзе свой род ад візантыйскіх імператараў. Дагэтуль яшчэ свежыя ў маёй памяці гэтыя доўгія восеньскія вечары ва ўтульных нізкіх пакоях старадаўняга памешчыцкага дома… Барыс Мікалаевіч пражыў доўгае, багатае ўражаннямі і падзеямі жыццё, і меў пра што ўспомніць і расказаць… Арыгінальны тэкст (руск.)   Еще по пути к дому о. Настоятеля я встретил своего давнего знакомого, Бориса Николаевича Палеолога. Борис Николаевич, в пошлом блестящий гвардейский офицер, камергер Двора Его Величества и, наконец, Томский губернатор, - ведет в настоящее время скромный, замкнутый образ жизни, почти безвыездно пребывая в своем небольшом имении "Островок", расположенном в двух верстах от Янова. За время нашего знакомства я неоднократно имел честь быть гостем старого аристократа, ведущего свой род от византийских императоров. До сих пор еще свежи в моей памяти эти долгие осенние вечера в уютных низких комнатах старинного помещичьего дома... Борис Николаевич прожил длинную, богатую впечатлениями и событиями жизнь, и имел о чем вспомнить и рассказать...

Скончыў жыццё самагубствам каля 20 лютага 1937 года.