Баі за Ілавайск

Баі за Ілавайск
Асноўны канфлікт: Прарасійскія выступленні ва Украіне
Згарэлы аўтамабіль у Ілавайску
Дата	10 жніўня — 3 верасня 2014 года
Месца	Данецкая вобласць, Ілавайск і яго аколіцы
Вынік	перамога сіл ДНР
Праціўнікі
батальён МУС «Дняпро», 3-і батальён Нацгвардыі «Данбас», пры падтрымцы вайсковых частак 17-й крыварожскай танкавай, 51-й валынскай і 93-й днепрапятроўскай механізаваных брыгад ДНР Расія
Камандуючыя
Руслан Хамчак(укр.) бел. Сямён Ігаравіч Сяменчанка Руслан Старчэўс † Уладзімір Парасюк Аляксандр Палішчук Арсеній Паўлаў («Матарола») «Гіві»
Сілы бакоў
Рэгулярныя падраздзяленні: УСУ: 51-я АМБр 93-я АМБр 17-я АТБр 39-ы БТрА Дняпрапятроўскай вобласці 40-ы БТрА Дняпрапятроўскай вобласці «Крыўбас» МУС: НГУ «Данбас» «Азоў» «Дняпро» «Шахцёрск» «Міратворац» «Свіцязь» «Івана-Франкоўск» «Херсон» Няўрадавыя добраахвотніцкія фарміраванні: УДК «Правага сектара» 340 да пачатку штурму Ілавайска (паводле слоў камандзіра батальёна «Данбас») по другим данным — не менее 5000 НАД: Батальён «Аплот» Батальён «Усход»
Страты
Украінскія дадзеныя: не менш 200 забітых, вядома 121 (афіцыйныя дадзеныя), паводле падлікаў Юрыя Бутусава — не менш 300, паводле дадзеных С. Сяменчанкі — больш 1 тыс. загінулых, больш 50 параненых (на 03.09.2014), не менш 550 палонных Украінскія дадзеныя: >50 забітых, 20 параненых
Аўдыё, фота, відэа на Вікісховішчы

Баі пад Ілавайскам — эпізод узброенага канфлікту на ўсходзе Украіны у другой палове жніўня 2014 года, у ходзе якога разгарнуліся жорсткія баявыя дзеянні паміж украінскімі ўзброенымі сіламі і падраздзяленнямі МУС з аднаго боку, і ўзброенымі фарміраваннямі ДНР — з другога. Характар ​​баёў вызначаны стратэгічным становішчам Ілавайска, размяшчанага за 25 км на ўсход ад Данецка — пераход Ілавайска пад кантроль украінскіх узброеных сіл дазволіў бы завяршыць блакаванне сепаратыстаў у Данецку.

Ударныя групы ўкраінскіх добраахвотніцкіх і тэрытарыяльных батальёнаў пры падтрымцы армейскай бронетэхнікі і артылерыі ўвайшлі ў Ілавайск 18 жніўня. Яны здолелі ўзяць пад ​​кантроль большую частку горада. Ноччу з 24 на 25 жніўня сітуацыя радыкальна змянілася. З поўдня, у тыл праз расійска-ўкраінскую мяжу ўвайшлі бронекалоны расійскіх войск. Пазіцыі пад Ілавайскам абстралялі з мінамётаў і танкаў. Праз дэзертырства пад ціскам праціўніка дэмаралізаваных украінскіх часцей ужо 28 жніўня падраздзяленні ў Ілавайску апынуліся ў акружэнні.

Ноччу 29 жніўня расійскі прэзідэнт Уладзімір Пуцін звярнуўся да баевікоў з заклікам адкрыць калідор для акружаных украінскіх вайскоўцаў. Сепаратысты пасля заявілі, што гатовыя прапусціць байцоў без зброі і тэхнікі. 30 жніўня а 10:00 украінскія ваенныя арганізаванымі калонамі пачалі рух з горада, аднак калоны расстралялі, нанесшы вялізныя страты ўкраінскім батальёнам. Паводле афіцыйных дадзеных загінула 366 украінскіх вайскоўцаў, сотні байцоў былі паранены і захоплены ў палон, 158 чалавек лічацца зніклымі без вестак.

Паводле ГПУ галоўным вінаватым Ілавайскай трагедыі з’яўляецца ваеннае камандаванне Расіі. Генпракуратура Украіны паведаміла, што матэрыялы расследавання ваенных злачынстваў падчас падзеяў у Ілавайску перададзеныя ў офіс Міжнароднага крымінальнага суда ў Гаазе. Сярод іншых фактараў трагедыі — дэзертырства, разлад арміі падчас кіравання прэзідэнта Віктара Януковіча і асобныя памылкі ўкраінскага ваеннага кіраўніцтва.

Пасля цяжкай паразы пад Ілавайскам украінскія ўлады заключылі Мінскае пагадненне ў рамках кантактнай групы Украіна-Расія-АБСЕ з прыцягненнем прадстаўнікоў сепаратыстаў.