Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі
Установа «Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі» (БДАНТД) | |
---|---|
| |
Дата адкрыцця | 27 мая 1968 |
Колькасць фондаў | 306 фондаў (2022) |
Колькасць адзінак захоўвання | 213 476 спраў (2022) |
Храналагічныя рамкі дакументаў | 1748–2019 |
Дырэктар | Аляксандр Міхайлавіч Запартыка |
Месцазнаходжанне | 220030, Рэспубліка Беларусь, Мінск, вул. Кірыла і Мяфодзія, 4 |
Час працы |
панядзелак — чацвер 8.30 — 17.30, |
Сайт | bdantd.by |
Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі (БДАНТД) — архіў у Мінску, размешчаны ў былым касцёле Святога Іосіфа па вуліцы Кірыла і Мяфодзія, 4. У гэтым жа будынку размяшчаецца Беларускі дзяржаўны архіў-музей літаратуры і мастацтва.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]З мэтай цэнтралізацыі адбору, захоўвання і выкарыстання навукова-тэхнічнай дакументацыі пастановай Савета Міністраў Беларускай ССР ад 27 мая 1968 г. № 164 быў створаны адмысловы Цэнтральны дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі БССР (ЦДАНТД БССР)[1].
Першым дырэктарам новага архіва загадам начальніка Архіўнага ўпраўлення пры Савеце Міністраў Беларускай ССР ад 7 чэрвеня 1968 г. № 40 прызначаны Аляксандр Васільевіч Вараб'ёў, які працаваў да гэтага начальнікам аддзела ведамасных архіваў, камплектавання і экспертызы Цэнтральнага дзяржаўнага архіва Кастрычніцкай рэвалюцыі (ЦДАКР) БССР. Была зацверджана структура архіва, якая складалася з кіраўніцтва, аддзела камплектавання і захоўванні дакументаў; аддзела ўліку, навукова-даведкавага апарата і выкарыстання дакументаў. Па першым штатным раскладзе ў ЦДАНТД БССР павінны былі працаваць 9 чалавек[1].
Ужо ў лістападзе 1968 г. ЦДАНТД БССР вызначыўся з месцам свайго пастаяннага размяшчэння. Загадам начальніка Архіўнага ўпраўлення пры Савеце Міністраў Беларускай ССР ад 11 лістапада 1968 г. № 35 адзначалася, што «з мэтай размяшчэння ЦДАНТД БССР і ЦДАЛМ БССР, страхавога фонду рэспублікі і лабараторыі па рэстаўрацыі і мікрафільмаванні ЦДАКФФД БССР… перадаць у двухтыднёвы тэрмін будынак па вул. Астроўскага, 4 з балансу ЦДАКР БССР на баланс ЦДАНТД БССР… Размясціць Цэнтральны дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі БССР на 1 і 2 паверхах (рабочыя пакоі № 1, 2, 3, 4, 10)…»[1].
Сумесна з Архіўным упраўленнем пры Савеце Міністраў БССР быў арганізаваны адбор каштоўнай НТД у вядучых праектных інстытутах краіны — Белдзяржпраекце, Белдзіпрасельбудзе, Белдзіпрадары[1].
У 1991 г. у выніку гістарычных пераўтварэнняў і здабыцці Рэспублікай Беларусь незалежнасці пастановай Савета Міністраў ад 21 мая 1993 г. № 336 Цэнтральны дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі БССР быў перайменаваны ў Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі (БГАНТД). Архіў НТД разам з Беларускім дзяржаўным архівам-музеем літаратуры і мастацтва пераехаў у вызвалены будынак па вуліцы Кірыла і Мяфодзія, 4[1].
Фонды
[правіць | правіць зыходнік]Зберагае навукова-тэхнічную дакументацыю праектна-канструктарскіх, тэхналагічных і навукова-даследчых устаноў і арганізацый, асабістыя фонды дзеячаў навукі і тэхнікі Рэспублікі Беларусь. Станам на 1996 года мелася 160 фондаў (больш за 90 тыс. адзінак захоўвання за 1887—1941 і 1944—1990)[2]. На 1 студзеня 2022 г. у архіве на захоўванні знаходзіцца 306 фондаў і 213 476 адзінак захоўвання за 1748, 1778, 1783, 1793, 1797, 1800, 1811, 1850, 1858, 1869—2019 гады[3].
Дакументы архіва адлюстроўваюць будаўніцтва і рэканструкцыю гарадоў і іншых населеных пунктаў, прамысловых прадпрыемстваў, чыгуначаных і шашэйных дарог, культурна-асветных, адміністрацыйных і іншых збудаванняў на Беларусі, распрацоўку вырабаў прамысловай прадукцыі і бытавой тэхнікі. Сярод дакументаў генеральныя планы гарадоў, праекты па жыллёва-грамадзянскім, прамысловым і сельскім будаўніцтве, чарцяжы станкоў, машын[2].
Структура
[правіць | правіць зыходнік]Аддзелы ў 1996 годзе[2]: забеспячэння захавання і ўліку дакументаў; ведамасных архіваў, камплектавання і экспертызы каштоўнасці дакументаў; інфармацыйна-пошукавых сістэм і навуковага выкарыстання.
Станам на 2022 год:
- Аддзел забеспячэння захаванасці і ўліку дакументаў;
- Аддзел справаводства і фарміраванні нацыянальнага архіўнага фонду Рэспублікі Беларусь;
- Аддзел інфармацыйна-пошукавых сістэм і аўтаматызаваных архіўных тэхналогій;
- Аддзел інфармацыі і выкарыстання дакументаў.
Зноскі
- ↑ а б в г д Об архиве. История
- ↑ а б в А. В. Вараб’ёў. Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
- ↑ Фонды архива
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- А. В. Вараб’ёў. Беларускі дзяржаўны архіў навукова-тэхнічнай дакументацыі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- bdantd.by — афіцыйны сайт Беларускага дзяржаўнага архіва навукова-тэхнічнай дакументацыі