Беньямін Слонік
| Беньямін Слонік | |
|---|---|
| Род дзейнасці | рабін |
| Дата нараджэння | 1550[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1620[1] ці 1619 |
| Веравызнанне | іўдаізм |
Беньямін Слонік (Benjamin Aaaron ben Abraham, Гродна, 1550—1619) — рабін, талмудыст, член Савета Чатырох Зямель[2][3].
Рэзюмэ
[правіць | правіць зыходнік]Хутчэй за ўсё, ён нарадзіўся ў Гродне (ён названы Binyamin Horodno на тытульнай старонцы італьянскага перакладу 1606 года яго працы 1577 года «Seyder mitsves noshim»). Там у маладосці вучыўся ў Натана Ната Спіры. Таксама атрымліваў адукацыю ў Саламона Лурыі і Саламона бен Лейсбуса. Найбольшы ўплыў на яго творчасць аказаў Лурыя. Ад яго ён пераняў яснасць, майстэрства выкладу, стылістычную і граматычную дакладнасць, а таксама навуковы падыход да яўрэйскага права. Служыў рабінам у Сілезіі і Падгайцах. Таксама жыў у Кракаве, хоць няма крыніц, якія пацвярджаюць, што ён служыў там рабінам.
Талмудычнае права
[правіць | правіць зыходнік]Слонік быў незалежным чалавекам, нават будучы пачаткоўцам у абшчыне Падгайцаў, ён змог супрацьстаяць мясцовым талмудыстам. Адмаўляўся прымаць якія-небудзь крыніцы ці доказы, не бачачы іх спачатку на ўласныя вочы. Прымаў шмат рашэнняў, заснаваных на зусім новых, раней невядомых прынцыпах. Акрамя талмудычных ісцін, ён кіраваўся ў першую чаргу медыцынскімі, гістарычнымі і лагічнымі ведамі. Напрыклад, ён выкарыстаў навуковае назіранне, што імгненная замарозка захоўвае цела на працягу доўгага часу, што становіцца надзейным доказам для ідэнтыфікацыі ахвяры значна пазней, чым звычайны трохдзённы тэрмін пасля смерці.
Па пытанні жанчын-агунот (жанчыны, чые мужы прапалі без вестак, але смерць якіх не пацверджана), Слонік імкнуўся вызваліць агунот, каб яны маглі зноў выйсці замуж. Яшчэ адным спрэчным рашэннем было дазволіць непісьменным або сляпым габрэям вывучаць Тору.
З іншага боку, Слонік кансерватыўна прытрымліваўся строгіх правілаў адносна чытання тэксту Торы і мелодый, якія спяваліся ў сінагогах. Як рабін, ён быў глыбока ўцягнуты ў жыццё абшчыны, вырашаў мясцовыя канфлікты, прымаў рашэнні па падатках, разводах і забойствах. Многія з яго рашэнняў былі накіраваны на вырашэнне спрэчных і папулярных спрэчак таго часу. Ён застаецца вялікім рабінскім аўтарытэтам і па сённяшні дзень, асабліва сярод габрэйскіх абшчын у Польшчы і Германіі.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Напісаў чатыры кнігі:
- «Mas’at Binyamin» (Кракаў, 1633 г.) — зборнік з 112 рэспонсаў;
- «Seyder mitsves noshim: Eyn scheyn frauen bikhlen» (Кракаў 1577, 1585, Базель 1602) — тэкст на ідышы пра рэлігійныя абавязкі жанчын і іх становішча ў яўрэйскім грамадстве, пры жыцці быў перакладзены на італьянскую мову, быў перавыдадзены ў 2007 годе ў навуковым і каментаваным перакладзе на англійскую мову[4];
- « Sefer ha-‘evronot» — навуковы трактат пра высакосны год у яўрэйскім календары;
- «Seder ḥalitsah» — тэкст пра левірацкі жанр.
Два апошнія з іх не захаваліся да нашых дзён.
Прыватнае жыццё
[правіць | правіць зыходнік]У яго было дзве дачкі, адна з якіх памерла пры яго жыцці, і два сыны: Абрагам (рабін з Бжэга) і Якаў.
- ↑ а б CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries. Праверана 2 жніўня 2018.
- ↑ The YIVO Encyclopedia of Jews in Eastern Europe. encyclopedia.yivo.org. Праверана 7 верасня 2025.
- ↑ Shulman, N. (2007). Slonik (Solnik), Benjamin Aaron ben Abraham. In Encyclopaedia Judaica (Vol. 18, pp. 675—676).
- ↑ Fram Edward. My dear daughter : Rabbi Benjamin Slonik and the education of Jewish women in sixteenth-century Poland. — University of Pittsburgh Press, 2007.