Бераст

	Бераст
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Ружакветныя
Сямейства:	Вязавыя
Род:	Вяз
Род:	Бераст
Міжнародная навуковая назва
	Ulmus minor Mill., 1768
ITIS	19054
NCBI	262084
EOL	5721404
GRIN	g:101699
IPNI	856890-1
TPL	kew-2448634

Ulmus minor

Бе́раст^[3]^[4], Вяз малы, Вяз грабалісты, Карагач^[5], Вяз ліставаты (Ulmus minor ці Ulmus foliacea) — лістападнае дрэва ці куст роду вяз сямейства вязавых.

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Дрэва вышынёй 10—30 (8—25^[6]) м. Кара цёмна-шэрая, глыбока патрэсканая. Крона шырокацыліндрычная, густая. Лісце нераўнабокае, на доўгіх чаранках, цвёрдае, пілаватае, знізу на жылках пакрытае чырвонымі кропкавымі залозкамі. Кветкі ў густых пучках. Плод — крылатка.

Арэал і экалогія[правіць | правіць зыходнік]

Распаўсюджаны у Еўропе, Міжземнамор'і, на Каўказе, у Сярэдняй Азіі^[6]. На тэрыторыі Беларусі бераст трапляецца ў Брэсцкай, Гродзенскай, Гомельскай абласцях. Расце ў мяшаных і шыракалістых лясах. Цвіце ў красавіку. Народныя назвы: лём, ільмак.

Святлолюбівая, засухаўстойлівая расліна. Поліморфны від^[6]. Лёгка ўтварае гібрыды з іншымі відамі роду^[6].

Сінонімы[правіць | правіць зыходнік]

Ulmus campestris auct.
Ulmus carpinifolia Gled.
Ulmus foliacea Gilib. — Вяз ліставаты^[3], вяз палявы, бераст, лём, вяз^[7], ільмак^[3]
Ulmus nitens Moench
Ulmus suberosa Moench

|29|08|2016}}

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Кара бераста багатая дубільнымі і фарбавальнымі рэчывамі. Расліна прыдатная для замацавання схілаў. Вырошчваецца ў якасці дэкаратыўнага дрэва ў садах і парках. Драўніна (асабліва наплывы) выкарыстоўваецца ў сталярнай справе^[6].

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 135. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — (.). у крыніцы пад назвай Ulmus suberosa
↑ Вяз. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым. — 480 с. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4), ISBN 985-11-0035-8.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.
↑ З. Верас, Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.(руск.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский_ліставаты-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 135. — 160 с. — 2 350 экз.

[Інбелкульт-4] Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. — (.). у крыніцы пад назвай Ulmus suberosa

[БЭ-5] Вяз. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым. — 480 с. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4), ISBN 985-11-0035-8.

[bio-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 ^6,3 ^6,4 Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9.

[Верас-7] З. Верас, Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]