Блюма Вульфаўна Зейгарнік

Блюма Вульфаўна Зейгарнік
руск.: Блюма Вульфовна Зейгарник
Дата нараджэння	27 кастрычніка (9 лістапада) 1900
Месца нараджэння	Прэны, Мар’ямпольскі павет, Сувалкаўская губерня, Варшаўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	24 лютага 1988(1988-02-24) (87 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Ваганькаўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Расійская рэспубліка  РСФСР  СССР
Род дзейнасці	псіхолаг, псіхіятр
Навуковая сфера	псіхалогія, Гештальтпсіхалогія і псіхапаталогія
Месца працы	МДУ
Навуковая ступень	доктар псіхалагічных навук
Альма-матар	Універсітэт Фрыдрыха-Вільгельма
Навуковы кіраўнік	Курт Левін
Узнагароды	Kurt Lewin Award[d] (1983)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Блю́ма Вульфаўна Зейга́рнік (народжаная Герштэйн; ням.: Bluma Zeigarnik; 27 кастрычніка (9 лістапада) 1901, Прэнай — 24 лютага 1988, Масква) — савецкі псіхолаг, заснавальніца савецкай патапсіхалогіі.

Шырока вядомы вынік дыпломнай працы Зэйгарнік, выкананай пад кіраўніцтвам Курта Левіна ў Берлінскім універсітэце і якая стала адным з краевугольных камянёў гештальт-псіхалогіі, дзе яна паказала, што незавершаныя дзеянні запамінаюцца лепш, чым завершаныя («эфект Зейгарнік»). З 1931 года працавала ў псіханеўралагічнай клініцы Усесаюзнага інстытута эксперыментальнай медыцыны ў супрацоўніцтве з Л. С. Выгоцкім.

Адна са стваральнікаў факультэта псіхалогіі МДУ, кафедры нейра- і патапсіхалогіі. Вялікі ўклад Блюмы Зейгарнік у распрацоўку псіхалагічных праблем быў ацэнены Амерыканскай псіхалагічнай асацыяцыяй, якая прысудзіла ёй прэмію імя Курта Левіна (1983). У СССР ёй была прысуджана Прэмія імя М. В. Ламаносава I ступені (1978).