Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі
польск.: Bronisław Kamiński руск.: Бронислав Владиславович Каминский
Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Дата нараджэння	16 чэрвеня 1899(1899-06-16)
Месца нараджэння	Добжынь над Віслан, Q24932074?, Плоцкая губерня, Варшаўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя або Полацкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	28 жніўня 1944(1944-08-28) (45 гадоў)
Месца смерці	Лодзь, Адміністрацыйная акруга Ліцманштат[d], Вартэланд[d], Трэці рэйх
Альма-матар	Ленінградскі політэхнічны інстытут імя М. І. Калініна (1932) Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут
Грамадзянства	Германскі рэйх
Прыналежнасць	РСФСР Трэці рэйх
Род войскаў	Войскі СС
Гады службы	1918 — 1921 1941 — 1944
Званне	Генерал-маёр Вафен-СС Брыгадэфюрэр СС
Камандаваў	29-я грэнадзёрская дывізія СС «РОНА» (1-я руская)
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Другая сусветная вайна: Курская бітва Варшаўскае паўстанне
Узнагароды і званні	Жалезны крыж 1-га класа Жалезны крыж 2-га класа За раненне ў чорным Усходні Медаль 1 класа Усходні Медаль 2 класа Нагрудны Знак «За барацьбу з партызанамі»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі (16 чэрвеня 1899, Віцебск - 28 жніўня 1944, каля Варшавы) — ваенны дзеяч, обер-бургамістр Лакоцкага Акруговага Самакіравання (аўтаномнай тэрыторыі ў тыле германскіх войскаў), стваральнік і кіраўнік РОНА, брыгадэфюрер СС і генерал-маёр войскаў СС (1 жніўня 1944).

Біяграфія

Даваенны перыяд

Нарадзіўся ў Віцебскай губерні ў польска-нямецкай сям'і (бацька паляк, маці немка). У 1917 г. паступіў у Петраградскі політэхнічны інстытут імператара Пятра Вялікага, але неўзабаве ўступіў добраахвотнікам у РККА. Член ВКП (б). Пасля Грамадзянскай вайны вярнуўся ў інстытут, затым працаваў на хімічным заводзе «Рэспубліка».

У 1935 годзе за крытыку калектывізацыі выключаны з ВКП (б), у 1937 г. быў арыштаваны і асуджаны нібыта за прыналежнасць да чаянаўскай контррэвалюцыйнай групы. Адбываў тэрмін тэхнолагам па спіртвытворчасці ў «шарашцы» у Шадрынску. У пачатку 1941 года быў вызвалены і адпраўлены на пасяленне ў Локаць.

Гл. таксама

• Антаніна Макараўна Макарава

Літаратура

• Reuben Ainsztein: Jüdischer Widerstand im deutschbesetzten Osteuropa während des Zweiten Weltkriegs. Oldenburg 1993, S. 363 ff.
• Erich Hesse: Der sowjetische Partisanenkampf 1941 - 1944. Göttingen 1969, S. 176.
• J. Armstrong: Soviet Partisans in World War II. Madison 1969, S. 237, 544.
• Watili Wilenchik: Die Partisanenbewegung in Weißrussland 1941 - 1944. In: Forschungen zur osteuropäischen Geschichte 34 (1984), hier S. 257 ff.
• Alexander Dallin: The Kaminsky Brigade: A Case-Study of Soviet Disaffection in: Revolution and Politics in Russia. S. 243-280 (Russian and East European Series, vol. 41) Indiana University Press, 1972.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі