Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі
Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Дата нараджэння 16 чэрвеня 1899(1899-06-16)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 жніўня 1944(1944-08-28) (45 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць Flag of the Russian Soviet Federative Socialist Republic (1918–1925).svg РСФСР
Flag of Germany (1935–1945).svg Трэці рэйх
Род войскаў CC Войскі СС
Гады службы Flag of the Russian Soviet Federative Socialist Republic (1918–1925).svg 19181921
Сцяг Трэцяга Рэйха 19411944
Званне Генерал-маёр Вафен-СС
Брыгадэфюрэр СС
Камандаваў РОНА 29-я грэнадзёрская дывізія СС «РОНА» (1-я руская)
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
За раненне ў чорным
  • Усходні Медаль 1 класа
  • Усходні Медаль 2 класа [1][2]
  • Нагрудны Знак «За барацьбу з партызанамі»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі (16 чэрвеня 1899, Віцебск - 28 жніўня 1944, каля Варшавы) — ваенны дзеяч, обер-бургамістр Лакоцкага Акруговага Самакіравання (аўтаномнай тэрыторыі ў тыле германскіх войскаў), стваральнік і кіраўнік РОНА, брыгадэфюрер СС і генерал-маёр войскаў СС (1 жніўня 1944).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Даваенны перыяд[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Віцебскай губерні ў польска-нямецкай сям'і (бацька паляк, маці немка). У 1917 г. паступіў у Петраградскі політэхнічны інстытут імператара Пятра Вялікага, але неўзабаве ўступіў добраахвотнікам у РККА. Член ВКП (б). Пасля Грамадзянскай вайны вярнуўся ў інстытут, затым працаваў на хімічным заводзе «Рэспубліка».

У 1935 годзе за крытыку калектывізацыі выключаны з ВКП (б), у 1937 г. быў арыштаваны і асуджаны нібыта за прыналежнасць да чаянаўскай контррэвалюцыйнай групы. Адбываў тэрмін тэхнолагам па спіртвытворчасці ў «шарашцы» у Шадрынску. У пачатку 1941 года быў вызвалены і адпраўлены на пасяленне ў Локаць.

Зноскі

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Reuben Ainsztein: Jüdischer Widerstand im deutschbesetzten Osteuropa während des Zweiten Weltkriegs. Oldenburg 1993, S. 363 ff.
  • Erich Hesse: Der sowjetische Partisanenkampf 1941 - 1944. Göttingen 1969, S. 176.
  • J. Armstrong: Soviet Partisans in World War II. Madison 1969, S. 237, 544.
  • Watili Wilenchik: Die Partisanenbewegung in Weißrussland 1941 - 1944. In: Forschungen zur osteuropäischen Geschichte 34 (1984), hier S. 257 ff.
  • Alexander Dallin: The Kaminsky Brigade: A Case-Study of Soviet Disaffection in: Revolution and Politics in Russia. S. 243-280 (Russian and East European Series, vol. 41) Indiana University Press, 1972.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]