Распаўсюджаны ў многіх мясцовасцях паўднёвай Расіі, прыносіць моцную шкоду цукровым буракам аб’яданнем іх маладых парасткаў і бацвіння; лічынкі яго аб’ядаюць таксама бураковыя карані. Жукі з’яўляюцца ранняй вясной і нападаюць на ўсходы буракоў, затым адкладаюць яйкі ў зямлю; лічынкі, якія выходзяць з іх, жывуць у зямлі і акукліваюцца ў сярэдзіне лета; жукі выходзяць восенню, але застаюцца да вясны ў зямлі.
З мер барацьбы з гэтым небяспечным ворагам цукровых буракоў галоўныя: абнясенне плантацый канаўкамі, з мэтай збірання жукоў, якія трапілі туды, і ачыстка палёў ад пустазельных траў (галоўным чынам лебяды), якія спрыяюць размнажэнню жукоў, дастаўляючы ім багаты запас ежы.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бураковы даўганосік
