Бэла Розенфельд

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Розенфельд.
Бэла Розенфельд
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 14 снежня 1889(1889-12-14)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 верасня 1944(1944-09-02)[4] (54 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Муж Марк Шагал
Дзеці Іда Шагал[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці раманіст, мадэль
Мова твораў ідыш
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Бэла Розенфельд і Марк Шагал. Паштовая марка Беларусі (1993)

Бэла Розенфельд (руск.: Бэлла Розенфельд-Шагал, 2 снежня 1889, Віцебск — 2 верасня 1944, Нью-Ёрк) — жонка мастака Марка Шагала, пісьменніца.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіла з заможнай яўрэйскай сям’і, была восьмым дзіцем. Бацькі трымалі ювелірную краму. Бацька Саламон вывучаў тору, маці займалася гандлёвымі справамі. Нягледзячы на патрыярхальны лад жыцця сям’і Розенфельдаў, іх погляды былі досыць шырокія — Бэле далі магчымасць атрымаць свецкую адукацыю. Яна вучылася ў Маскве на Вышэйшых жаночых курсах, цікавілася літаратурай, тэатрам.

У 1909 годзе ў гасцях сваёй сяброўкі Тэі Брахман Бэла пазнаёмілася з маладым мастаком Маркам Шагалам. Бэла ўбачыла ў ім талент і цвёрдасць духу. Пазней ён пісаў: «Доўгія гады яе каханне асвятлялі ўсё, што я рабіў». Пасля вяртання М.Шагала з Парыжа, 25 ліпеня 1915 года яны ажаніліся. Бэла стала першай жонкай і музай мастака.

Постаць Бэлы ў творчасці Шагала[правіць | правіць зыходнік]

Любоўная тэма ў творчасці Шагала нязменна звязаная з выявай Бэлы. З палотнаў усіх перыядаў творчасці, уключаючы позні (пасля смерці Бэлы) на нас глядзяць яе чорныя вочы. Яе рысы пазнавальныя ў тварах амаль усіх намаляваных ім жанчын. («Блакітныя палюбоўнікі» 1914 г., «Ружовыя палюбоўнікі» 1916 г., «Шэрыя палюбоўнікі» 1917 г., «Акрабатка» 1930 г.) Характэрны для жывапісу Шагала матыў палёту, адрыва ад рэальнасці — часта звязаны з тэмай кахання. Часцяком, каханне на палотнах Шагала — гэта іх сумесны з Бэлай палёт. («Дзень нараджэння» 1915 г., «Над горадам» 1914—1918 г.)

Такі характэрны для творчасці Марка Шагала матыў, як вяселле, пэўна, найбольш адкрывае адносіны мастака да сваёй жонкі. У творчасці Шагала рэальнасць нязменна яднаецца са светам містычнага, таму асаблівае значэнне для мастака маюць архетыпічныя сітуацыі — смерць, нараджэнне, вяселле. Фігура нявесты — чорнавалосай жанчыны ў белай сукенцы — заўсёды паветраная і бязважкая, у яе глыбокіх чорных вачах — далучанасць да таямніцы светабудовы. Гэта выява рэалізаванай жаноцкасці, будучай жонкі і маці. («Вяселле» 1918 г., «Маладыя на Эйфелевай вежы» 1939 г., «Мастак над Віцебскам» 1982—1983 г., «Мастак і яго нявеста», 1980 г., «Вясельныя агні» 1945 г.) Бэла сканала ад сепсісу ў амерыканскім шпіталі 2 верасня 1944 года.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Літаратурныя творы[правіць | правіць зыходнік]

англійская мова
  • The Burning Lights. Translation by Norbert Guterman. New York: Schocken Books Inc., 1946. 268 pp. 8vo, with thirty-six black and white illustrations by Marc Chagall.
  • The Burning Lights. New York: Biblio Press, 1996. 268 pp., 36 black and white drawings by Marc Chagall. ISBN 0-930395-26-3.
  • The First Encounter. Translation by Barbara Bray, illustrations by Marc Chagall. New York: Schocken Books Inc., 1983. Pp. VI + 348; 74 ills. ISBN 0-8052-3768-2.
ідыш
  • Brenendike likht (The Burning Lights), with drawings by Marc Chagall. New York: Book League of the Jewish People's Fraternal Order, IWO, 1945. Yiddish. 254 pp.
  • Di ershte bagegenish (The First Encounter), with drawings by Marc Chagall. New York: Book League of the Jewish People's Fraternal Order, IWO, 1947. Yiddish. 230 pp.
руская мова
  • Горящие огни / Иллюстрации Марка Шагала. Пер. с фр. Н. Мавлевич. Послесл. и примеч. Н. В. Апчинской. — М.: Текст, 2001. — 348, [4] с., ил., портр. — ISBN 5-7516-0205-6.
  • Горящие светильники / Пер. с нем. Г. Снежинская. — СПб.: Лимбус Пресс, 2001. — 224 с. — Серия: Библиотека российского еврейского конгресса. — ISBN 5-8370-0152-2.

Зноскі

  1. ↑ https://arthive.com/fr/publications/4209~Love_story_in_paintings_Marc_Chagall_and_Bella_Rosenfeld
  2. ↑ https://www.beauxarts.com/grand-format/bella-rosenfeld-leternelle-fiancee-de-marc-chagall/
  3. ↑ Jiminez J. B. Rosenfeld, Bella // Dictionary of Artists' Models — Routledge, 2001. — С. 462. — ISBN 978-1-57958-233-3
  4. ↑ Jiminez J. B. Rosenfeld, Bella // Dictionary of Artists' Models — Routledge, 2001. — С. 463. — ISBN 978-1-57958-233-3

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Бэла_Розенфельд&oldid=4513579"