Вонкавым выглядам нагадвае сапраўдную ваўнянку.
Пладовае цела грыба — шапка на ножцы. Шапка дыяметрам 4—6 см, крэмава-белаватая, пукатая ў маладых грыбоў, шырока-лейкападобная, з падагнутым уніз пушыстым краем у старых. Ножка цыліндрычная, часам звужаная ў нізе, даўжынёй 2—4 см і 1—2 см у дыяметры, гладкая, усярэдзіне пустая, белая або ружавата-крэмавая, часам з буравата-вохрыстымі плямамі. Мякаць тонкая, шчыльная, светлая, пад скуркай ружаватая, са слабым пахам герані. Млечны сок белы, не змяняе колер на паветры[1], едкі. Пласцінкі белыя, пазней — крэмава-ружаватыя. Споры амаль шарападобныя, амаль бясколерныя, са слабым крэмавым адценнем
Ядомы грыб. Спажываецца соленая (спачатку вымочваюць або вараць, каб не было гаркаты).
↑Лесная энциклопедия: В 2-х т. (руск.) / Гл. ред. Воробьёв Г. И.; Ред. кол.: Анушин Н. А., Атрохин В. Г., Виноградов В. Н. и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1985. — Т. 1. — С. 67. — 563 с.
Природа Белоруссии: Популярная энциклопедия (руск.) / Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — 2-е изд. — Мн.: БелСЭ, 1989. — С. 264. — 599 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-85700-001-7.
Сержанина Г. И., Змитрович И. И. Макромицеты. Иллюстрированное пособие для биологов (руск.) / Под ред. Н. А. Дорожкина. — Мн.: Вышэйшая школа, 1978. — С. 149. — 192 с. — 60 000 экз.
Белянка // Лесная энциклопедия: В 2-х т. (руск.) / Гл. ред. Воробьёв Г. И.; Ред. кол.: Анушин Н. А., Атрохин В. Г., Виноградов В. Н. и др. — М.: Сов. энциклопедия, 1985. — Т. 1. — С. 67. — 563 с.