Вадалюб чорны

Вадалюб чорны
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Жукі Падатрад:  Разнаедныя Інфраатрад:  Staphyliniformia Надсямейства:  Hydrophiloidea Сямейства:  Вадалюбы Трыба:  Hydrophilini Род:  Hydrophilus Від:  Вадалюб чорны
Міжнародная навуковая назва
Hydrophilus piceus L., 1758
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы EOL   3379592

Вадалюб чорны (Hydrophilus piceus) — від насякомых сямейства Вадалюбы (Hydrophilidae)).

Апісанне

Даўжыня цела насякомага да 47 мм. Цела бліскучае, шэра-чорнае з аліўкавым адценнем. Адзін з найбуйнейшых жукоў Еўропы.

Распаўсюджанне

Палеарктычны від. Сустракаецца ў значнай частцы паўночна-заходняй і цэнтральнай Еўропы (ад Іспаніі да Скандынавіі і Украіны), у Паўночнай Афрыцы (Лівія, Егіпет, Алжыр) і частцы Азіі (Аравія, Турцыя, Ізраіль, Сірыя, Кітай, Індыя).

Экалогія

Дарослыя жукі любяць стаячыя вадаёмы і сілкуюцца воднымі раслінамі. Самкі адкладаюць да 50 яек у коканы, якія плаваюць па паверхні вады, прымацаваныя да якой-небудзь расліны. Лічынкі вядуць драпежніцкі лад жыцця, нападаючы на малявак рыб.

Літаратура

• Лапацін І. К. Вадалюбы // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 393. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
• Василь Козак Комахи України. — Підручники і посібники, 2010.

Спасылкі

• Водолюб большой — Hydrophilus piceus // Экологический центр «Экосистема»™, А. С. Боголюбов (руск.) (Праверана 13 чэрвеня 2023)
• Водолюб большой тёмный // Красная книга Республики Татарстан (руск.) (Праверана 13 чэрвеня 2023)
• Водолюб Hydrophilus piceus, Linnaeus (Hydrophilidae) // Атлас жуков России (сканографии О. Э. Берлова) (Праверана 13 чэрвеня 2023)